Маънолар таржимаси Оят 36 Сура Рум сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 36

وَاِذَاۤ اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوْا بِهَا ؕ— وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ اَیْدِیْهِمْ اِذَا هُمْ یَقْنَطُوْنَ ۟

و هرگاه یکی از نعمت‌های خویش مانند سلامتی و ثروت را به مردم بچشانیم بیش از حد شاد می‌گردند و تکبر می‌ورزند، و اگر به‌سبب گناهانی که مرتکب شده‌اند بیماری و فقری که آنها را غمگین می‌سازد به آنها برسد، به‌ناگاه از رحمت الله مأیوس می‌گردند، و از برطرف ‌شدن آسیبی که آنها را اندوهگین ساخته است نومید می‌شوند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فرح البطر عند النعمة، والقنوط من الرحمة عند النقمة؛ صفتان من صفات الكفار.

شادی غرور آمیز هنگام نزول نعمت و ناامیدی از رحمت الهی هنگام نزول مصیبت، دو صفت از صفات کافران است.

• إعطاء الحقوق لأهلها سبب للفلاح.

اعطای حقوق به اهلش سبب رستگاری است.

• مَحْقُ الربا، ومضاعفة أجر الإنفاق في سبيل الله.

نابودی ربا، و افزایش اجر انفاق در راه الله.

• أثر الذنوب في انتشار الأوبئة وخراب البيئة مشاهد.

امروز اثر گناهان در انتشار بیماری‌های همگانی و تخریب محیط زیست مشهود است.