Маънолар таржимаси Оят 20 Сура Зухруф сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 20

وَقَالُوْا لَوْ شَآءَ الرَّحْمٰنُ مَا عَبَدْنٰهُمْ ؕ— مَا لَهُمْ بِذٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۗ— اِنْ هُمْ اِلَّا یَخْرُصُوْنَ ۟ؕ

و با استدلال به تقدیر گفتند: اگر الله می‌خواست که ما فرشتگان را عبادت نکنیم آنها را عبادت نمی‌کردیم، پس چون این کار را از ما خواسته است بر رضایت او دلالت دارد. برای این سخن‌شان هیچ دانشی نیست، و آنها فقط دروغ می‌گویند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• كل نعمة تقتضي شكرًا.

هر نعمتی، سپاسگزاری را ایجاب می‌کند.

• جور المشركين في تصوراتهم عن ربهم حين نسبوا الإناث إليه، وكَرِهوهنّ لأنفسهم.

ستم مشرکان در تصورات آنها در برابر پروردگارشان؛ آن‌گاه که دختران را به الله نسبت دادند، و آنها را برای خودشان نپسندیدند.

• بطلان الاحتجاج على المعاصي بالقدر.

بطلان استدلال به تقدیر برای ارتکاب گناهان.

• المشاهدة أحد الأسس لإثبات الحقائق.

مشاهده، یکی از پایه‌های اثباتِ حقایق است.