Ý nghĩa nội dung Câu 20 Chương Chương Al-Zukhruf - Bản dịch tiếng Ba Tư, phân tích ngắn gọn về Qur'an - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 20

وَقَالُوْا لَوْ شَآءَ الرَّحْمٰنُ مَا عَبَدْنٰهُمْ ؕ— مَا لَهُمْ بِذٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۗ— اِنْ هُمْ اِلَّا یَخْرُصُوْنَ ۟ؕ

و با استدلال به تقدیر گفتند: اگر الله می‌خواست که ما فرشتگان را عبادت نکنیم آنها را عبادت نمی‌کردیم، پس چون این کار را از ما خواسته است بر رضایت او دلالت دارد. برای این سخن‌شان هیچ دانشی نیست، و آنها فقط دروغ می‌گویند.

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• كل نعمة تقتضي شكرًا.

هر نعمتی، سپاسگزاری را ایجاب می‌کند.

• جور المشركين في تصوراتهم عن ربهم حين نسبوا الإناث إليه، وكَرِهوهنّ لأنفسهم.

ستم مشرکان در تصورات آنها در برابر پروردگارشان؛ آن‌گاه که دختران را به الله نسبت دادند، و آنها را برای خودشان نپسندیدند.

• بطلان الاحتجاج على المعاصي بالقدر.

بطلان استدلال به تقدیر برای ارتکاب گناهان.

• المشاهدة أحد الأسس لإثبات الحقائق.

مشاهده، یکی از پایه‌های اثباتِ حقایق است.