Маънолар таржимаси Оят 77 Сура Каҳф сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг филиппинча (тагалогча) таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 77

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهۡلَ قَرۡيَةٍ ٱسۡتَطۡعَمَآ أَهۡلَهَا فَأَبَوۡاْ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا

Kaya naglakbay silang dalawa hanggang sa nang dumating silang dalawa sa mga naninirahan sa isang pamayanan ay humiling silang dalawa mula sa mga naninirahan doon ng pagkain ngunit tumanggi ang mga naninirahan sa pamayanan sa pagpapakain sa kanila at pagtupad sa tungkulin ng pagtanggap sa kanilang dalawa bilang panauhin. Saka nakatagpo silang dalawa sa pamayanan ng isang bakod na nakakiling na nalalapit nang bumagsak at malugso kaya ipinantay ito ni Al-Khiḍr hanggang sa tumuwid ito. Nagsabi si Moises – sumakanya ang pangangalaga – kay Al-Khiḍr: "Kung sakaling niloob mong kumuha ng upa sa pag-aayos nito ay talagang nakakuha ka nito para sa pangangailangan natin matapos ng pagtanggi nila sa pagtanggap sa atin bilang panauhin."

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب التأني والتثبت وعدم المبادرة إلى الحكم على الشيء.

Ang pagkatungkulin ng paghihinay-hinay, pagpapakatiyak, at hindi pagmamadali sa paghatol sa anuman.

• أن الأمور تجري أحكامها على ظاهرها، وتُعَلق بها الأحكام الدنيوية في الأموال والدماء وغيرها.

Na ang mga bagay ay umaalinsunod ang mga kahatulan sa mga ito ayon sa panlabas ng mga ito at isinasalalay sa mga ito ang mga kahatulang pangmundo kaugnay sa mga yaman, mga buhay, at iba pa.

• يُدْفَع الشر الكبير بارتكاب الشر الصغير، ويُرَاعَى أكبر المصلحتين بتفويت أدناهما.

Naitutulak ang kasamaang malaki sa pamamagitan ng paggawa ng kasamaang maliit at isinasaalang-alang ang higit na malaki sa dalawang kapakanan sa pamamagitan ng pagwawalang-bahala sa pinakamaliit sa dalawang ito.

• ينبغي للصاحب ألا يفارق صاحبه ويترك صحبته حتى يُعْتِبَه ويُعْذِر منه.

Nararapat para sa kasamahan na huwag makipaghiwalay sa kasamahan niya at tumigil sa pagsama rito upang mapalugod ito [matapos pagsabihan] at mapagpaumanhinan ito.

• استعمال الأدب مع الله تعالى في الألفاظ بنسبة الخير إليه وعدم نسبة الشر إليه .

Ang paggamit ng kaasalan kay Allāh – Napakataas Siya – sa mga pananalita sa pamamagitan ng pag-uugnay ng kabutihan sa Kanya at hindi pag-uugnay ng kasamaan sa Kanya.

• أن العبد الصالح يحفظه الله في نفسه وفي ذريته.

Na ang taong maayos ay iniingatan ni Allāh sa sarili niya at sa supling niya.