Маънолар таржимаси Оят 107 Сура Мўъминун сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг филиппинча (тагалогча) таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 107

رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا مِنۡهَا فَإِنۡ عُدۡنَا فَإِنَّا ظَٰلِمُونَ

Panginoon namin, magpalabas Ka sa amin mula sa Apoy; saka kung bumalik kami sa dati naming kalagayan na kawalang-pananampalataya at pagkaligaw, tunay na kami ay mga tagalabag sa katarungan sa mga sarili namin samantalang naputol na ang pagdadahi-dahilan namin.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الكافر حقير مهان عند الله.

Ang tagatangging sumampalataya ay isang kalait-lait na hinahamak sa ganang kay Allāh.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

Ang pangungutya sa mga maayos [na tao] ay isang pagkakasalang mabigat na nagiging karapat-dapat ang tagapagsagawa nito sa pagdurusa.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

Ang pagsasayang ng buhay ay isa sa mga kinakasama ng kawalang-pananampalataya.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

Ang pagbubunyi kay Allāh ay isa sa mga aspeto ng kaasalan sa panalangin.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

Noong binuksan ni Allāh – kaluwalhatian sa Kanya – ang kabanata sa pamamagitan ng pagbanggit sa mga katangian ng pananagumpay ng mga mananampalataya, umalinsabay naman na magwakas ang kabanata sa pamamagitan ng pagbanggit sa pagkalugi ng mga tagatangging sumampalataya at hindi pananagumpay nila.