Маънолар таржимаси Оят 49 Сура Зумар сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг филиппинча (тагалогча) таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 49

فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Kapag may tumama sa taong tagatangging sumampalataya na isang karamdaman o isang karukhaan at gaya nito ay dumadalangin siya sa Amin para pawiin Namin sa kanya ang tumama sa kanya mula roon. Pagkatapos kapag nagbigay Kami sa kanya ng isang biyaya gaya ng kalusugan o yaman ay nagsasabi siya: "Nagbigay lamang sa akin si Allāh niyon dahil sa kaalaman Niya na ako ay nagiging karapat-dapat doon." Ang tumpak ay na iyon ay isang pagsusulit at pagpapain, subalit ang karamihan sa mga tagatangging sumampalataya ay hindi nakaaalam niyon kaya nalilinlang sila dahil sa ibiniyaya ni Allāh sa kanila.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• النعمة على الكافر استدراج.

Ang biyaya sa tagatangging sumampalataya ay isang pagpapain.

• سعة رحمة الله بخلقه.

Ang lawak ng awa ni Allāh sa nilikha Niya.

• الندم النافع هو ما كان في الدنيا، وتبعته توبة نصوح.

Ang pagsisising napakikinabangan ay ang nasa Mundo, na nasusundan ng isang pagbabalik-loob na tapat.