Маънолар таржимаси Оят 37 Сура Қоф сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг филиппинча (тагалогча) таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 37

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكۡرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُۥ قَلۡبٌ أَوۡ أَلۡقَى ٱلسَّمۡعَ وَهُوَ شَهِيدٞ

Tunay na sa nabanggit na iyon na pagpapahamak sa mga kalipunang nauna ay talagang may pagpapaalaala at may pangaral para sa sinumang nagkaroon ng isang pusong naipang-uunawa o nagtuon ng pakikinig niya na nakadalo ang puso, hindi nalilingat.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الاعتبار بوقائع التاريخ من شأن ذوي القلوب الواعية.

Ang pagsasaalang-alang sa mga naganap sa kasaysayan ay kabilang sa gawi ng mga may pusong nakamamalay.

• خلق الله الكون في ستة أيام لِحِكَم يعلمها الله، لعل منها بيان سُنَّة التدرج.

Ang paglikha ni Allāh sa Sansinukob sa anim na araw ay dahil sa mga kasanhiang nalalaman ni Allāh. Marahil kabilang sa mga ito ang paglilinaw sa kalakaran ng pag-uunti-unti.

• سوء أدب اليهود في وصفهم الله تعالى بالتعب بعد خلقه السماوات والأرض، وهذا كفر بالله.

Ang kasagwaan ng kaasalan ng mga Hudyo sa pagkakalarawan kay Allāh – pagkataas-taas Siya – ng pagkapagod matapos ng paglikha Niya ng mga langit at lupa. Ito ay kawalang-pananampalataya kay Allāh.