Маънолар таржимаси Оят 33 Сура Каҳф сураси - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 33

كِلۡتَا ٱلۡجَنَّتَيۡنِ ءَاتَتۡ أُكُلَهَا وَلَمۡ تَظۡلِم مِّنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ وَفَجَّرۡنَا خِلَٰلَهُمَا نَهَرٗا

Ҳар бир боғ хурмо, узум ва экин каби ҳосилини тўла-тўкис берди. Уларни суғориб туриши учун ўртасидан бир анҳор ҳам оқизиб қўйдик.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فضيلة صحبة الأخيار، ومجاهدة النفس على صحبتهم ومخالطتهم وإن كانوا فقراء؛ فإن في صحبتهم من الفوائد ما لا يُحْصَى.

Оятларда яхшиларга эш бўлишнинг нақадар яхшилиги ҳақида гап боряпти. Гарчи улар фақирлар бўлса-да, одам ўзини қийнаб-мажбурлаб бўлса ҳам айнан уларга ҳамроҳ бўлмоғи лозим. Зеро, уларнинг суҳбатида битмас-туганмас манфаатлар бор.

• كثرة الذكر مع حضور القلب سبب للبركة في الأعمار والأوقات.

Одамнинг тил учида эмас, дил-дилидан Аллоҳни ёдга олиши умрининг, вақтининг баракали бўлишига олиб боради.

• قاعدتا الثواب وأساس النجاة: الإيمان مع العمل الصالح؛ لأن الله رتب عليهما الثواب في الدنيا والآخرة.

Савоб ва нажотнинг икки асоси бор. Улар иймон ва яхши амал. Зеро, Аллоҳ дунё ва охират савобини шу икки асосга боғлаган.