Маънолар таржимаси Сура Зухруф - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг ўзбекча таржимаси - Бет рақами 493 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 48

وَمَا نُرِيهِم مِّنۡ ءَايَةٍ إِلَّا هِيَ أَكۡبَرُ مِنۡ أُخۡتِهَاۖ وَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡعَذَابِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Фиръавн ва унинг аъёнларига Мусо алайҳиссалом олиб келган рисолатнинг ҳақ эканини исботлайдиган қайси бир оятни кўрсатган бўлсак, у ўзидан олдинги оятдан каттароқ, буюкроқ бўлган. Уларни шу дунёда жазоладик, азобладик. Шоядки, куфр йўлидан қайтсалар. Лекин уларга фойда бермади.

Оят: 49

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَ ٱلسَّاحِرُ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهۡتَدُونَ

Улар азобга гирифтор бўлишгач, Мусо алайҳиссаломга: " Эй сеҳргар, (Бу ерда "сеҳргар" сўзи ерга уриш эмас, улуғлаш маъносида келяпти. Чунки у пайтларда сеҳргарлар ҳамма ҳурмат қиладиган энг обрўли одамлар бўлишган), Парвардигоринг сенга, агар биз иймон келтирсак, азобни бартараф этишини ваъда қилганди. Шу ваъдаси ҳаққи Унга биз учун дуо қил. Агар биздан бу балони даф қилса, биз албатта тўғри йўлга юрамиз", дедилар.

Оят: 50

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

Биз улардан азобни даф қилганимизда эса, қарабсизки, улар аҳдларини бузиб турибдилар. Вафо қилмаяптилар.

Оят: 51

وَنَادَىٰ فِرۡعَوۡنُ فِي قَوۡمِهِۦ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَيۡسَ لِي مُلۡكُ مِصۡرَ وَهَٰذِهِ ٱلۡأَنۡهَٰرُ تَجۡرِي مِن تَحۡتِيٓۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

Фиръавн ўз қавмига нидо қилиб, салтанатига керилиб деди: "Эй қавмим, Миср мулки ҳам, қасрларим остидан оқиб ўтаётган мана бу Нил дарёси ҳам меники эмасми? Салтанатимни кўриб, менинг нақадар улуғ эканимни билиб олмаяпсизларми?"

Оят: 52

أَمۡ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي هُوَ مَهِينٞ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ

Мен мана бу гапини эплаб гапира олмайдиган заиф, қочқин Мусодан кўра яхшироқман.

Оят: 53

فَلَوۡلَآ أُلۡقِيَ عَلَيۡهِ أَسۡوِرَةٞ مِّن ذَهَبٍ أَوۡ جَآءَ مَعَهُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ مُقۡتَرِنِينَ

Уни юборган Аллоҳ унинг пайғамбар эканини билдириб қўйиш учун унга олтин билагузукларни ёғдириб бермабди-да. Ёки у билан бирга фаришталар қатор-қатор бўлиб келишмабди-да.

Оят: 54

فَٱسۡتَخَفَّ قَوۡمَهُۥ فَأَطَاعُوهُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Фиръавн қавмини лақиллатди. Қавми эса унга итоат этди. Улар Аллоҳга итоат этмайдиган фосиқ қавм эдилар.

Оят: 55

فَلَمَّآ ءَاسَفُونَا ٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Тинимсиз куфр келтиравериб, Бизни ғазаблантиришгач, улардан қасос олиб, ҳаммаларини ғарқ қилдик.

Оят: 56

فَجَعَلۡنَٰهُمۡ سَلَفٗا وَمَثَلٗا لِّلۡأٓخِرِينَ

Бас, Фиръавн ва унинг аъёнларини одамларга ва қавмингиз кофирларига ибрат қилиб кўрсатиладиган ўтмишга айлантирдик. Токи, одамлар кўзларини очиб, улар қилган ишларни қилмасинлар ва улардек балога гирифтор бўлмасинлар.

Оят: 57

۞ وَلَمَّا ضُرِبَ ٱبۡنُ مَرۡيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوۡمُكَ مِنۡهُ يَصِدُّونَ

Мушриклар Аллоҳ таолонинг: "Сизлар ҳам, Аллоҳни қўйиб ибодат қилаётган бутларингиз ҳам жаҳаннам ўтинисизлар. Сизлар унга тушгувчидирсизлар", деган ояти мазмунида ўзлари ибодат қилаётган Ийсо алайҳиссалом ҳам бор, деб ўйладилар. Чунки Аллоҳ бошқа бутларга ибодат қилишдан қайтарганидек, Ийсога ибодат қилишдан ҳам қайтарганди. Шунинг учун Аллоҳ айтяптики, эй Пайғамбар, қавмингиз бақир-чақир қилиб: "Худоларимиз Ийсо мақомида бўлишига розимиз", дейдилар. Аллоҳ бунга раддия билдириб, мана бу оятни нозил қилди: "Албатта, Биз тарафимиздан гўзал (мартаба) берилган зотлар, ана ўшалар (дўзахдан) узоқ қилингувчилардир".

Оят: 58

وَقَالُوٓاْ ءَأَٰلِهَتُنَا خَيۡرٌ أَمۡ هُوَۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلَۢاۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٌ خَصِمُونَ

Дедилар: "Бизнинг маъбудларимиз яхшироқми ёки Ийсоми?" Сизга Ибн Забъарий ва бошқа мушриклар мисолларни ҳаққа етиб олиш учун эмас, талашиб-тортишишни ёқтирганлари учун келтирадилар. Чунки улар табиатан жанжалкаш қавмдир.

Оят: 59

إِنۡ هُوَ إِلَّا عَبۡدٌ أَنۡعَمۡنَا عَلَيۡهِ وَجَعَلۡنَٰهُ مَثَلٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Марямнинг ўғли Ийсо Аллоҳнинг бошқа бандалари қаторидаги бир банда, холос. Унга пайғамбарлик неъматини ато этдик ва уни Бани Исроил учун бир мисол қилдик. Улар Аллоҳнинг қудратини исботлаш учун шу мисолни келтирдилар. Чунки Ийсо алайҳиссалом худди Одам алайҳиссаломдек отасиз яратилган.

Оят: 60

وَلَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَا مِنكُم مَّلَٰٓئِكَةٗ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَخۡلُفُونَ

Эй Одам болалари, агар истасак, сизларни ҳалок қилиб, ўрнингизга ер юзида халифа бўладиган, ёлғиз Аллоҳгагина иболат қилиб, Унга ҳеч нарсани шерик қилмайдиган фаришталарни олиб келишимиз ҳам мумкин эди.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• نَكْث العهود من صفات الكفار.

Аҳдни бузиш кофирлар сифатидир.

• الفاسق خفيف العقل يستخفّه من أراد استخفافه.

Фосиқнинг ақли калта бўлади. Уни истаган одам лақиллатиши мумкин.

• غضب الله يوجب الخسران.

Аллоҳнинг ғазабини келтириш ҳалокатга олиб боради.

• أهل الضلال يسعون إلى تحريف دلالات النص القرآني حسب أهوائهم.

Залолат аҳли қуръоний ҳужжат маъноларини ўз истаклари сари буришга ҳаракат қиладилар.