Ý nghĩa nội dung Câu 10 Chương Chương Hud - Bản dịch tiếng Ba Tư, phân tích ngắn gọn về Qur'an - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 10

وَلَىِٕنْ اَذَقْنٰهُ نَعْمَآءَ بَعْدَ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَیَقُوْلَنَّ ذَهَبَ السَّیِّاٰتُ عَنِّیْ ؕ— اِنَّهٗ لَفَرِحٌ فَخُوْرٌ ۟ۙ

و اگر گشایش در روزی و سلامتی پس از فقر و بیماری‌ای که به او رسیده است به او بچشانیم به‌طور قطع خواهد گفت: آسیب از من برطرف شد، و زیان از بین رفت، و در قبال این کار شکر الله را به جای نمی‌آورد، همانا او از روی ناسپاسی بسیار سَرخوش است، و به آنچه الله بر او ارزانی داشته است در برابر مردم فخر فروشی و مباهات می‌کند.

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• سعة علم الله تعالى وتكفله بأرزاق مخلوقاته من إنسان وحيوان وغيرهما.

گستردگی علم الله تعالی و عهده‌دار شدن روزی‌های مخلوقات توسط او تعالی؛ چه انسان، چه حیوان و چه سایر مخلوقات.

• بيان علة الخلق؛ وهي اختبار العباد بامتثال أوامر الله واجتناب نواهيه.

بیان علت آفرینش؛ که همان آزمایش بندگان با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله تعالی است.

• لا ينبغي الاغترار بإمهال الله تعالى لأهل معصيته، فإنه قد يأخذهم فجأة وهم لا يشعرون.

سزاوار نیست که گناهکاران از اینکه الله تعالی به آنها مهلت می‌دهد فریب بخورند، زیرا او تعالی شاید آنها را درحالی‌که نمی‌دانند بگیرد.

• بيان حال الإنسان في حالتي السعة والشدة، ومدح موقف المؤمن المتمثل في الصبر والشكر.

بیان حالت انسان در دو حالت گشایش و سختی، و ستودن موضع مؤمن فرمان‌بردار در شکیبایی و شکر.