Ý nghĩa nội dung Câu 106 Chương Al-Muminun - 简易古兰经经注波斯语翻译 - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 106

قَالُوْا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَآلِّیْنَ ۟

می‌گویند: پروردگارا بدبختی ما در علم ازلی تو، بر ما چیره شد، و ما مردمی گمراه از حق بودیم.

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• الكافر حقير مهان عند الله.

کافر نزد الله خوار و پست است.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

تمسخر صالحان گناه بزرگی است که صاحبش سزاوار عذاب است.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

ضایع کردن عمر، یکی از لوازم کفر است.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

ستایش الله یکی از مظاهر ادب در دعاست.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

چون الله این سوره را با بیان صفات رستگاری مؤمنان آغاز کرد، کاملاً مناسب بود که آن را با ذکر زیان و عدم رستگاری کافران به پایان ببرد.