Ý nghĩa nội dung Câu 127 Chương Al-An-'am - 简易古兰经经注僧伽罗语版 - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 127

لَهُمْ دَارُ السَّلٰمِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

සියලුම පිළිකුල් සහගත දැයින් සැනසුම ලබන නිවහනක් ඔවුනට ඇත. එය ස්වර්ගයයි. ඔවුන් සිදුකරමින් සිටි දැහැමි කටයුතු සඳහා ප්රතිඵල පිරිනැමීමක් වශයෙන් අල්ලාහ් ඔවුනට උපකාර කරයි. ඔවුන් ශක්තිමත් කරයි.

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• سُنَّة الله في الضلال والهداية أنهما من عنده تعالى، أي بخلقه وإيجاده، وهما من فعل العبد باختياره بعد مشيئة الله.

නොමග යන්නට ඉඩ හැරීම හා යහමග යන්නට ඉඩ හැරීම අල්ලාහ්ගේ පිළිවෙතකි. සැබැවින්ම ඒ දෙකම උත්තරීතර අල්ලාහ්ගෙනි. එය බිහිකිරීමත් එය ඇති කිරීමත් ඔහු සතුය. අල්ලාහ්ගේ අභිමතයෙන් පසුව එය තෝරා ගැනීමේ නිදහස ගැත්තා සතු ක්රියාවලියකි.

• ولاية الله للمؤمنين بحسب أعمالهم الصالحة، فكلما زادت أعمالهم الصالحة زادت ولايته لهم والعكس.

දෙවියන් විශ්වාස කරන්නන්ගේ දැහැමි ක්රියාවන්ට අනුව ඔවුන්ගේ භාරකාරත්වය අල්ලාහ් දරනු ඇත. ඔවුන්ගේ දැහැමි ක්රියාවන් වැඩිවෙන සෑම අවස්ථාවකම ඔවුන් සතු වගකීම ඔහු වැඩි කරයි. එමෙන්ම එයට පටහැනිවද එසේම සිදු වනු ඇත.

• من سُنَّة الله أن يولي كل ظالم ظالمًا مثله، يدفعه إلى الشر ويحثه عليه، ويزهِّده في الخير وينفِّره عنه.

සෑම අපරාධකරුවකුටම ඔහු හා සමාන තවත් අපරාධකරුවෙක් භාර කිරීම අල්ලාහ්ගේ පිළිවෙතකි. අයහපත වෙත ඔහු යොමු කොට එය සිදු කිරීමට ඔහු පොළඹවයි. යහපතින් ඔහුව දුරස් කොට එයින් ඔහු පලවා හරියි.