Ý nghĩa nội dung Câu 55 Chương Al-Tawbah - Bản dịch tiếng Philippines (Tagalog) về diễn giải ngắn gọn Kinh Qur'an - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 55

فَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ

Kaya huwag magpahanga sa iyo, O Sugo, ang mga yaman ng mga mapagpaimbabaw ni ang mga anak nila at huwag mong magandahin ang mga ito. Ang kahihinatnan ng mga yaman nila at mga anak nila ay masagwa. Si Allāh ay gagawa sa mga ito bilang pagdurusa laban sa kanila sa pamamagitan ng pagpapagal at pagpapagod sa pagtamo sa mga ito at sa pamamagitan ng bumababa na mga kapahamakan sa mga ito, hanggang sa magpalabas si Allāh ng mga kaluluwa nila sa sandali ng kawalang-pananampalataya nila, kaya pagdurusahin Niya sila sa pamamagitan ng pananatili sa pinakamababang palapag ng Apoy.

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• الأموال والأولاد قد تكون سببًا للعذاب في الدنيا، وقد تكون سببًا للعذاب في الآخرة، فليتعامل العبد معهما بما يرضي مولاه، فتتحقق بهما النجاة.

Ang mga yaman at ang mga anak ay maaaring maging isang dahilan para sa pagdurusa sa Mundo at isang dahilan para sa pagdurusa sa Kabilang-buhay. Kaya makitungo ang tao sa mga ito ayon sa nagpapalugod sa Tagatangkilik niya para maisakatuparan sa pamamagitan ng mga ito ang kaligtasan.

• توزيع الزكاة موكول لاجتهاد ولاة الأمور يضعونها على حسب حاجة الأصناف وسعة الأموال.

Ang pamamahagi ng zakāh ay nakasalig sa matalinong opinyon ng mga nakatalaga sa mga kapakanan, na inilalaan nila alinsunod sa pangangailangan ng mga uri ng tao at laki ng mga yaman.

• إيذاء الرسول صلى الله عليه وسلم فيما يتعلق برسالته كفر، يترتب عليه العقاب الشديد.

Ang pananakit sa Sugo – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – hinggil sa nauugnay sa mensahe niya ay isang kawalang-pananampalataya at nagreresulta ito ng matinding parusa.

• ينبغي للعبد أن يكون أُذن خير لا أُذن شر، يستمع ما فيه الصلاح والخير، ويُعرض ترفُّعًا وإباءً عن سماع الشر والفساد.

Nararapat para sa tao na maging palakinig sa kabutihan hindi palakinig sa kasamaan. Makikinig siya sa anumang may kaayusan at kabutihan at aayaw siya, bilang pag-aangat sa dignidad at pagtanggi sa pakikinig sa kasamaan at katiwalian.