Ý nghĩa nội dung Câu 61 Chương Al-An-'am - 简易古兰经经注泰米尔语版 - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 61

وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهٖ وَیُرْسِلُ عَلَیْكُمْ حَفَظَةً ؕ— حَتّٰۤی اِذَا جَآءَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا یُفَرِّطُوْنَ ۟

6.61. அல்லாஹ்தான் தன் அடியார்கள் மீது ஆதிக்கம் செலுத்தக்கூடியவன்; அவர்களை அடிபணிய வைப்பவன். அனைத்து விதத்திலும் எல்லாவற்றையும் மிகைத்தவன். அனைத்தும் அவனுக்கே அடிபணிகின்றன. தனது மகத்துவத்திற்குத் தக்கவாறு தனது அடியார்களின் மேல் அவன் இருக்கிறான். மனிதர்களே! அல்லாஹ் உங்கள் மீது சங்கையான வானவர்களை அனுப்புகிறான். உயிரைக் கைப்பற்றும் வானவரும் அவரது உதவியாளர்களும் உங்களின் உயிரைக் கைப்பற்றி உங்களின் தவணை முடியும் வரை, அவர்கள் உங்களின் செயல்களைக் கணக்கிடுகிறார்கள். அவர்கள் தங்களுக்கு இடப்பட்ட கட்டளைகளை நிறைவேற்றுவதில் சோம்பேறித்தனம் செய்வதில்லை.

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• إثبات أن النومَ موتٌ، وأن الأرواح تُقْبض فيه، ثم تُرَد عند الاستيقاظ.

1. தூக்கம் என்பது மரணமேயாகும். அந்நேரத்தில் உயிர்கள் கைப்பற்றப்படுகின்றன. பின்னர் விழிக்கும் போது அவை திரும்ப அனுப்பப்படுகின்றன.

• الاستدلال على استحقاق الله تعالى للألوهية بدليل الفطرة، فإن أهل الكفر يؤمنون بالله تعالى ويرجعون لفطرتهم عند الاضطرار والوقوع في المهالك، فيسألون الله تعالى وحده.

2. அல்லாஹ் ஒருவனே வணக்கத்திற்குத் தகுதியானவன் என்பதற்கான மனித இயல்பு ஆதாரமாக முன்வைக்கப்பட்டுள்ளது. அதனால்தான், நிராகரிப்பாளர்கள் அழிவில் சிக்கி நிர்க்கதிக்குள்ளாகும் போது தமது இயல்பின் பக்கம் திரும்பி அல்லாஹ்வை மட்டுமே அழைக்கிறார்கள்.

• إلزام المشركين بمقتضى سلوكهم، وإقامة الدليل على انقلاب فطرتهم، بكونهم يستغيثون بالله وحده في البحر عند الشدة، ويشركون به حين يسلمهم وينجيهم إلى البر.

3. இணைவைப்பாளர்களின் செயலின் அடிப்படையிலேயே அவர்கள் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டுள்ளனர். கடலில் துன்பத்தில் சிக்கித் தவிக்கும் போது அல்லாஹ்வை மாத்திரமே அழைப்பவர்களாகவும் அவன் அவர்களைக் காப்பாற்றி கரைசேர்த்துவிட்டால் அவனுக்கு இணைவைப்பவர்களாகவும் அவர்கள் உள்ளனர் என்பது, அவர்களது இயல்பு தலைகீழாக மாறியுள்ளது என்பதற்குச் சான்றாகும்.

• عدم جواز الجلوس في مجالس أهل الباطل واللغو، ومفارقتُهم، وعدم العودة لهم إلا في حال إقلاعهم عن ذلك.

4. அசத்தியவாதிகளினதும் வீணர்களினதும் அவைகளில் அமரக் கூடாது. அமர்ந்தாலும் அவர்களைப் பிரிந்து செல்ல வேண்டும். அவர்களின் இஸ்லாத்தைக் குறித்து தங்களின் பரிகாசத்தை விட்டுவிடும் வரை அவர்களின் அவைக்குச் செல்லக் கூடாது.