Ý nghĩa nội dung Câu 130 Chương Chương Al-An-'am - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Bách khoa Toàn thư về Kinh Qur'an

Câu: 130

يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ شَهِدۡنَا عَلَىٰٓ أَنفُسِنَاۖ وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ

และเราได้กล่าวแก่พวกเขาในวันกิยามะฮ์ว่า “โอ้หมู่มนุษย์และญินเอ๋ย บรรดาเราะสูลจากพวกเจ้ามิได้มายังพวกเจ้า -ซึ่งพวกเขามาจากมนุษย์- เพื่อทำการบอกเล่าแก่พวกเจ้าในสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประทานลงมาให้แก่พวกเขา และตักเตือนพวกเจ้าให้เกรงกลัววันแห่งการพบกันของพวกเจ้ในวันกิยามะฮ์หรอกหรือ? พวกเขากล่าวว่า “ใช่ เราขอยอมรับว่าบรรดาเราะซูลของพระองค์ได้ทำการบอกกล่าวแก่พวกเราแล้ว และเราขอยอมรับถึงวันแห่งการพบกันในวันนี้(วันกิยามะฮ์) แต่เราได้ปฏิเสธบรรดาเราะสูลของพระองค์ และเราได้ปฏิเสธวันแห่งการพบกันในวันกิยามะฮ์นี้” และชีวิตความเป็นอยู่ที่สวยหรูและสุขสบายที่ไม่มั่งคงแห่งโลกนี้ได้หลอกล่อพวกเขา และพวกเขาก็ได้ยืนยันแก่ตัวของพวกเขาเองว่า แท้จริงพวกเขาตอนอยู่ในโลกดุนยานั้นเป็นผู้ที่ปฏิเสธอัลลอฮ์และบรรดาเราะสูลของพระองค์ การยอมรับและการศรัทธานั้นไม่ได้เกิดปรโยชน์ใดๆแก่พวกเขาเลย เพราะเวลาของมันได้หมดไปแล้ว

Trong những bài học trích được của các câu Kinh trên trang này:

• سُنَّة الله في الضلال والهداية أنهما من عنده تعالى، أي بخلقه وإيجاده، وهما من فعل العبد باختياره بعد مشيئة الله.

เป็นเกณฑ์ของอัลลอฮ์ต่อการให้หลงและการให้ทางนำ ซึ่งทั้งสองนั้นมาจากพระองค์ นั่นก็คือด้วยการสร้างและการบังเกิดของพระองค์ และทั้งสองนั้น มาจากการกระทำของบ่าวด้วยการเลือกของเขาเอง หลังความประสงค์ของอัลลอฮ์

• ولاية الله للمؤمنين بحسب أعمالهم الصالحة، فكلما زادت أعمالهم الصالحة زادت ولايته لهم والعكس.

การคุ้มครองช่วยเหลือของอัลลอฮ์แก่บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายนั้น เป็นไปตามคุณธรรมความดีของพวกเขา เมื่อคุณธรรมความดีของพวกเขาเพิ่มขึ้น ความการคุ้มครองการช่วยเหลือของพระองค์ต่อพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย และในทางกลับกันก็เช่นกัน

• من سُنَّة الله أن يولي كل ظالم ظالمًا مثله، يدفعه إلى الشر ويحثه عليه، ويزهِّده في الخير وينفِّره عنه.

ส่วนหนึ่งจากกฎเกณฑ์ของอัลลอฮ์คือการให้ผู้อธรรมมีอำนาจเหนือผู้อธรรมเช่นกัน โดยผลักดันเขาไปสู่ความชั่วและสนับสนุนเขาต่อสิ่งนั้น และให้เขามักน้อยในความดีและละทิ้งมัน