لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
ߊߟߊ߫ ߓߘߊ߫ ߖߘߍ߬ߟߊ߬ߛߊߦߌ ߡߌ߬ߘߊ߫ ߟߊ߬ߝߐ߬ߓߊ߮ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߝߎ߲ߘߌߓߊ߮ ߟߎ߬ ߣߌ߫ ߘߍ߬ߡߍ߲߬ߠߌ߲߬ߠߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߸ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߞߊ߬ ߞߋߟߊ ߟߊߓߊ߬ߕߏ߫ ߜߟߍ߬ߦߊ ߕߎ߬ߡߊ ߟߊ߫ ߸ ߞߵߊ߬ ߕߘߍ߬ ߖߊ߬ߡߊ ߝߊ߲߬ ߞߋߟߋ߲ ߛߣߐ߬ߡߍ ߕߎ߲߬ ߓߍ߫ ߢߌߣߌ߲߫ ߞߊ߬ ߖߍ߲߬ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߊ߫ ߣߊ߬ ߘߊ߫ ߖߘߍ߬ߟߊ߬ߛߊߦߌ ߡߌ߬ߘߊ߫ ߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߏ߬ ߟߋ ߞߐ߫ ، ߓߊߏ߬ ߊ߬ߟߎ߫ ߞߌ߬ߣߌ߲߬ߞߌߣߌ߲ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߤߌߣߊ ߟߋ߬ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (117) 章: 讨拜
《古兰经》译解 - 伊库语翻译-苏莱曼·卡蒂 - 译解目录
古兰经伊库文译解，福迪/苏莱曼·卡蒂翻译