含义的翻译 段 93 章 讨拜 - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 《古兰经》合辑

段: 93

۞ إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ وَهُمۡ أَغۡنِيَآءُۚ رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Uca Allah yuxarıda keçən ayələrdə üzürlü səbəbdən Allah yolunda cihada çıxa bilməyib, geridə qalan kimsələrə əzab verilməyəcəyini xəbər verdikdən sonra, kimlərin Allahın əzabına layiq olduqlarını xəbər verərək belə demişdir: "Ey Peyğəmbər! Əzab yalnız cihad çıxmağa fiziki və maddi baxımından imkanları olduqları bir halda evdə qalmaq üçün səndən izin istəyənlərə veriləcəkdir. Çünki onlar cihada çıxmayıb evlərində qərar tutmağı üstün görərək, özlərinin zəlil və alçaq olmalarına razı oldular. Allah onlarların qəlbinə möhür vurdu. Odur ki, onlara öyüd-nəsihət təsir etməz. Elə buna görə də onlar, nəyin onlara fayda verdiyini bilmirlər ki, onu seçib götürsünlər, nəyin də onlara zərər verdiyini bilmirlər ki, özlərini ondan qoruya bilsinlər.

这业中每段经文的优越:

• المجاهدون سيحصِّلون الخيرات في الدنيا، وإن فاتهم هذا فلهم الفوز بالجنة والنجاة من العذاب في الآخرة.

• Mücahidlər bu dünyada çoxlu xeyirə nail olacaqlar. Əgər nail ola bilməsələr, onlar üçün axirətdə Cənnət və Allahın əzabından qurtuluş vardır.

• الأصل أن المحسن إلى الناس تكرمًا منه لا يؤاخَذ إن وقع منه تقصير.

• İnsanlara xeyirxahlıq edənləri, hətta bəzən bunu kamil şəkildə edə bilməsələr belə, yenə də onları danlamağa heç bir əsas yoxdur.

• أن من نوى الخير، واقترن بنيته الجازمة سَعْيٌ فيما يقدر عليه، ثم لم يقدر- فإنه يُنَزَّل مَنْزِلة الفاعل له.

• Kim xeyirli bi iş görməyə niyyət edər və bacardıqca o işi etməyə səy göstərər, lakin həmin işi müəyyən bir səbəbdən dolayı yerinə yetirməyə qadir olmazsa, o, Allah yanında həmin xeyirli işi etmiş kimi sayılar.

• الإسلام دين عدل ومنطق؛ لذلك أوجب العقوبة والمأثم على المنافقين المستأذنين وهم أغنياء ذوو قدرة على الجهاد بالمال والنفس.

• İslam, ədalət və məntiq dinidir. Elə buna görə də İslam dini əzabı, malı və canı ilə cihada çıxmağa qadır olduğu halda, cihada çıxmayıb evlərində qalmaq üçün Peyğəmbərdən (səllallahu aleyhi və səlləm) izin istəyən münafiqlərə vacib etmişdir.