وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
و آنانی که پیش از مهاجرین خانه و کاشنه را آماده کردند و ایمان (نیز) در دلشان جای گرفت، کسانی را که به‌سوی آنان هجرت کنند دوست می‌دارند، و در دل‌های خود، از آنچه (به مهاجران) داده شده احساس حسادت نمی‌کنند و (دیگران را) بر خودشان ترجیح می‌دهند هرچند که خود آنها سخت محتاج باشند. و آنانی که از حرص نفس خویش مصئون باشند، ایشان‌اند که رستگارند.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (9) 章: 哈舍拉
《古兰经》译解 - 波斯文翻译 - 译解目录
古兰经波斯言文译解，穆莱威·穆罕默德·艾奴尔·拜德哈史尼翻译