وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
Dan (juga) orang-orang yang apabila mengerjakan perbuatan keji atau menganiaya diri sendiri229, mereka ingat akan Allah, lalu memohon ampun terhadap dosa-dosa mereka dan siapa lagi yang dapat mengampuni dosa selain Allah? Dan mereka tidak meneruskan perbuatan kejinya itu, sedang mereka mengetahui.
229. Yang dimaksud perbuatan keji (fāḥisyah) ialah dosa besar yang mudaratnya tidak hanya menimpa diri sendiri tetapi juga orang lain, seperti zina, riba. Menganiaya diri sendiri ialah melakukan dosa yang mudaratnya hanya menimpa diri sendiri baik yang besar atau kecil.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (135) 章: 阿里欧姆拉尼
《古兰经》译解 - 印度尼西亚语翻译 - 法赫德国王印刷厂。 - 译解目录
古兰经印尼文译解，印度尼西亚伊斯兰事务部批准的委员会翻译。由拉瓦德翻译中心负责校正，附上翻译原文以便发表意见、评价和持续改进。