ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ
32. Kemudian Kitab itu Kami wariskan kepada orang-orang yang Kami pilih di antara hamba-hamba Kami, lalu di antara mereka ada yang menzalimi diri sendiri, ada yang pertengahan, dan ada (pula) yang lebih dahulu berbuat kebaikan*(715) dengan izin Allah. Yang demikian itu adalah karunia yang besar.
*715). Menzalimi diri sendiri ialah orang yang lebih banyak kesalahannya daripada kebaikannya, dan “pertengahan” ialah orang yang kebaikannya berbanding sama dengan kesalahannya, sedang yang dimaksud dengan “orang-orang yang lebih dahulu dalam berbuat kebaikan” ialah orang yang kebaikannya sangat banyak dan sangat jarang berbuat kesalahan.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (32) 章: 嘎推勒
《古兰经》译解 - 印度尼西亚语翻译 - 萨比格公司。 - 译解目录
古兰经印度尼西亚文译解，萨比克公司翻译，2016年出版。由拉瓦德翻译中心负责校正。附上翻译原文以便发表意见、评价和持续改进。