ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ
[ الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ ] ئه‌بو سوفیان پیاوێكی ده‌شتنشینی نارد بۆ لای ئیمانداران و پێی وتن: كه خه‌ڵكی واته: كافران هه‌موویان بۆ ئێوه كۆبوونه‌ته‌وه لێیان بترسێن، ویستی وره‌یان بڕوخێنێ به‌ڵام [ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا ] ئیمانداران ئیمانیان زیادی كرد وه نه‌ترسان و وره‌یان نه‌ڕووخاو [ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ (١٧٣) ] وتیان: ئێمه خوای گه‌وره‌مان به‌سه وه خوای گه‌وره باشترین خوایه‌كه كه پشتی پێ ببه‌ستین و كاره‌كانی خۆمانی پێ بسپێرین، خواى گه‌وره ئه‌م ئایه‌ته‌ى دابه‌زاند .
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (173) 章: 阿里欧姆拉尼
《古兰经》译解 - 库尔德语翻译-萨拉赫丁 - 译解目录
古兰经库尔文译解，萨拉赫丁·阿布杜·凯拉姆翻译