وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحۡمَٰنِ مَثَلٗا ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٌ
[ وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (١٧) ] وه كاتێك یه‌كێكیان موژده‌ی پێ بدرێ به‌وه‌ی كه خۆی وه‌كو نموونه بۆ خوای گه‌وره‌ی ئه‌هێنێته‌وه كه كچ ئه‌ده‌نه پاڵ خوای گه‌وره ئه‌گه‌ر خۆیان كچیان ببێ به درێژایی ڕۆژ ڕوویان ڕه‌ش هه‌ڵئه‌گه‌ڕێ له غه‌م و خه‌فه‌تدا له‌به‌ر ئه‌وه‌ی كچیان بووه، وه ئه‌و غه‌م و خه‌فه‌ته‌ی خۆیشیان ئه‌خۆنه‌وه‌و ده‌رینابڕن و پڕ ئه‌بن له غه‌م و خه‌فه‌ت.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (17) 章: 宰哈柔福
《古兰经》译解 - 库尔德语翻译-萨拉赫丁 - 译解目录
古兰经库尔文译解，萨拉赫丁·阿布杜·凯拉姆翻译