إِنَّ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ
[ إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (١٢) ] ئه‌و كه‌سانه‌ی كه له خوای گه‌وره ئه‌ترسێن به زانسته‌وه له كاتی نهێنی و په‌نهاندا كه چاوى كه‌سیان لێوه دیار نیه له ترسى خواى گه‌وره تاوان ناكه‌ن و خۆیان ده‌پارێزن ئه‌مانه لێخۆشبوونی خوای گه‌وره‌یان بۆ هه‌یه‌و خوای گه‌وره لێیان خۆش ئه‌بێ، وه ئه‌جرو پاداشتێكی یه‌كجار گه‌وره‌یان بۆ هه‌یه له دونیادا، وه له قیامه‌تیشدا له ژێر سێبه‌رى عه‌رشى خواى گه‌وره‌دا ده‌بن، وه دواتر ده‌چنه به‌هه‌شته‌وه.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (12) 章: 迈立克
《古兰经》译解 - 库尔德语翻译-萨拉赫丁 - 译解目录
古兰经库尔文译解，萨拉赫丁·阿布杜·凯拉姆翻译