وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
[ وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (١٠) ] وه قه‌ومی فیرعه‌ونیش كه ئه‌وانیش خاوه‌ن مێخ بوونه، واته: مه‌به‌ست پێی ئه‌هرامه‌كانه كه دروستیان كردووه بۆ ئه‌وه‌ی ببێ به گۆڕیان، یاخود (الْأَوْتَادِ) مه‌به‌ست ئه‌وه بووه كه سه‌ربازیان یه‌كجار زۆر بووه‌و خێمه‌یان یه‌كجار زۆر بووه‌و مێخیان داكوتیوه بۆ خێمه‌كانیان له‌به‌ر زۆری سه‌ربازه‌كانیان، واته: ئاماژه‌یه بۆ زۆری سه‌ربازه‌كانیان، یاخود خه‌ڵكیان به مێخ دائه‌كوتا و سزای خه‌ڵكیان ئه‌دا، هه‌روه‌كو ده‌وترێت: (ئاسیا)ى خێزانیشی داكوتیوه به چوار مێخه‌وه.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (10) 章: 法吉尔
《古兰经》译解 - 库尔德语翻译-萨拉赫丁 - 译解目录
古兰经库尔文译解，萨拉赫丁·阿布杜·凯拉姆翻译