含义的翻译 章 隋法提 - 马其顿语翻译 - 《古兰经》合辑

ЕССАФАТ(Редови)

段: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

1. Се колнам во наредените во редови,

段: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

2. и во тие што одвраќаат^[226]

[226] И мелеци кои луѓето ги одвраќаат од грев. Првите три ајети се однесуваат на ме­ле­ците.

段: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

3. и во тие што Опомената ја читаат –

段: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

4. вашиот Бог навистина е Еден,

段: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

5. Господар на небесата и на Земјата и на тоа што е меѓу нив и Господар на истокот!

段: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

6. Ние најблиското небо до вас со сјајни ѕвезди го украсивме

段: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

7. и го чуваме од секој бунтовен шејтан

段: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

8. да не го прислушкува друштвото највисоко; нив од сите страни ги гаѓаат,

段: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

9. за да ги истераат: нив ги чека страдање непрекидно,

段: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

10. а тој што нешто ќе зграби – огнена светилка ќе го стигне.

段: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

11. Прашај ги дали е потешко тие да бидат создадени или сето останато што сме го создале? – Нив ги создаваме од леплива глина.

段: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

12. Ти се восхитуваш, а тие се исмејуваат,

段: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

13. а кога се опоменуваат, тие опомената не ја прифаќаат,

段: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

14. и кога доказот ќе го видат, тие едни со други на исмејување се поттикнуваат,

段: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

15. и велат: „Ова не е ништо друго, туку вистинска маѓија!

段: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

16. Зарем кога ќе изумреме и кога коски и земја ќе станеме, зарем ние навистина ќе бидеме оживеани

段: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

17. и нашите предци дамнешни?“

段: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

18. Кажи: „Да, а ќе бидете и понижени!“

段: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

19. Тоа ќе биде само еден глас и сите одеднаш ќе прогледаат

段: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

20. и ќе речат: „Тешко нам, ова е Судниот ден!“

段: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

21. Да, ова е Денот на судот во кој вие не верувавте!

段: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

22. Соберете ги неверниците и тие што со нив се дружеа и тие коишто ги обожуваа

段: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

23. покрај Аллах, и покажете им го патот кој води кон Џехенемот

段: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

24. и сопрете ги. Тие ќе бидат прашани:

段: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

25. „Што ви е, зошто едни на други не си помогнете?“

段: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

26. Но тој Ден тие сосема ќе се препуштат

段: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

27. и едни на други ќе си префрлуваат:

段: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

28. „Вие нè лажевте.“

段: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

29. „Не ве лажевме,“ – ќе одговорат – „туку вие не сакавте да верувате,

段: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

30. а никаква власт над вас немавме, бунтовен народ бевте

段: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

31. и зборот на Господарот наш дека навистина казна ќе искусиме – се исполни над нас,

段: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

32. а во заблуда ве повикувавме бидејќи и самите бевме во заблуда.“

段: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

33. И тие тој Ден заедно на мака ќе бидат,

段: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

34. бидејќи Ние така ќе постапиме со злосторниците,

段: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

35. Кога им се велеше: „Само Аллах е Бог!“ – тие беа вообразени

段: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

36. и говореа: „Зарем да ги напуштиме божествата наши поради еден луд поет?!“

段: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

37. А не е така, тој дојде со Вистината и потврдува дека сите пратеници дошле со Вистината,

段: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

38. а вие сигурно болно страдање ќе искусите –

段: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

39. како сте работеле, така ќе бидете казнети!

段: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

40. А Аллаховите искрени робови

段: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

41. посебно снабдување ќе имаат,

段: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

42. разновидно овошје, и ќе бидат почестени

段: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

43. во џенетските градини за насладување,

段: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

44. на диваните, едни кон други,

段: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

45. ќе бидат послужени со пијалак – од изворите кои постојано течат –

段: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

46. бел и пријатен за тие што ќе го пијат,

段: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

47. од него нема опиеност да има и од него умот нема да се губи.

段: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

48. Покрај нив ќе бидат тие што пред себе ќе гледаат, со прекрасни очи,

段: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

49. како да се јајца заштитени.^[227]

[227] Како тие да се јајца од ној внимателно скриени во песок; Арапите кај жените најмногу ја ценеле кожата чија боја била како ноевите јајца.

段: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

50. И тие еден со друг ќе се распрашуваат,

段: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

51. и едниот од нив ќе рече: „Имав еден другар

段: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

52. кој велеше: „Зарем ти веруваш,

段: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

53. дека навистина, кога ќе умреме и кога земја и коски ќе станеме, сметка ќе полагаме?“

段: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

54. „Сакате ли да погледнете?“

段: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

55. И тој ќе погледне, и него среде Џехенемот ќе го здогледа.

段: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

56. „Се колнам во Аллах,“ – ќе рече – „за малку ќе ме упропастеше;

段: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

57. да не беше милоста на Господарот мој, и јас сега ќе се мачев.“

段: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

58. „А ние, нели, веќе нема да умираме?

段: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

59. Еднаш умревме – веќе нема да бидеме мачени,

段: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

60. тоа, навистина, голем успех ќе биде!“

段: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

61. За вакво нешто нека се трудат трудбениците!

段: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

62. А дали е подобра таа гозба или дрвото Зекум,

段: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

63. кое на насилниците како казна им го одредивме?

段: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

64. Тоа е дрво кое расте среде Џехенемот,

段: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

65. плодот му е како главите шејтански.

段: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

66. Тие со него ќе се хранат и стомаците свои со него ќе ги полнат,

段: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

67. па со зовриена вода тоа ќе им се измеша,

段: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

68. а потоа, сигурно, пак во Џехенемот ќе се вратат.

段: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

69. Тие татковците свои во заблуда ги затекнаа,

段: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

70. па и тие по стапките нивни продолжија.

段: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

71. А и пред нив повеќето древни народи во заблуда беа,

段: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

72. иако Ние им ги праќавме тие што ги опоменуваа;

段: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

73. затоа, погледни каков беше крајот на тие што беа опоменати,

段: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

74. не беше така само со Аллаховите искрени робови.

段: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

75. А кога Нух нè повика, Ние убаво се одѕвивме:

段: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

76. него и семејството негово од тешка неволја ги спасивме

段: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

77. и само потомците негови во живот ги оставивме,

段: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

78. и кај поколенијата подоцнежни споменот му го сочувавме:

段: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

79. „Мир за Нух од сите светови!“

段: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

80. Ете, така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела,

段: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

81. тој беше Наш роб, верник,

段: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

82. а другите потоа ги потопивме.

段: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

83. Со иста вера како него беше и Ибрахим,

段: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

84. кога на Господарот свој со искрено срце Му дојде,

段: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

85. кога на таткото свој и на народот свој му рече: „Што обожувате вие?

段: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

86. Зарем лажни божества наместо Аллах сакате?

段: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

87. И што мислите за Господарот на световите?“

段: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

88. И тој фрли поглед кон ѕвездите,

段: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

89. и рече: „Јас сум болен, навистина.“,

段: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

90. а тие од него, вртејќи му грб, си отидоа,

段: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

91. а тој кај киповите нивни се прикраде, па рече: „Зошто не јадете?

段: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

92. Што ви е, зошто не зборувате?“

段: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

93. И скришно им пријде со десната рака удирајќи ги,

段: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

94. па народот со трчање му дојде.

段: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

95. „Како можете да ги обожувате тие што самите ги резбате?“ – запраша,

段: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

96. кога Аллах ве создава и вас и тоа што го правите?“

段: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

97. „Подгответе за него клада,“ – повикаа – „па во оган фрлете го!“

段: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

98. И сакаа да го мачат, но Ние нив ги направивме понижени.

段: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

99. „Одам таму каде што Господарот мој ми нареди.“ – рече – „Тој каде што треба ќе ме упати.

段: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

100. Господару мој, подари ми честито потомство!“

段: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

101. И Ние го израдувавме со момче со благ карактер.

段: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

102. И кога тој порасна толку што во работата почна да му помага, Ибрахим рече: „О, синко мој, на сон видов дека треба да те заколам, па што мислиш ти?“ – „О, татко мој,“ – рече – „постапи како што ти се наредува; ќе видиш, ако даде Бог, дека ќе бидам трпелив.“

段: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

103. И кога двајцата послушаа, и кога тој со челото на земја го положи,

段: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

104. Ние го повикавме: „О, Ибрахиме,

段: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

105. ти постапи според вдахновениот сон; – а Ние вака ги наградуваме тие што прават добри дела, –

段: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

106. тоа, навистина, беше очигледно искушение!“

段: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

107. Со голем курбан го искупивме

段: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

108. и кај поколенијата подоцнежни спомен му сочувавме:

段: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

109. „Нека е во мир Ибрахим!“

段: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

110. Ете така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела,

段: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

111. а тој, навистина, беше Наш роб, верник,

段: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

112. и го израдувавме со Исхак, веровесник и човек добар,

段: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

113. и го благословивме и него и Исхак; а меѓу потомците нивни има верници и такви кои на себеси очигледно насилство чинат.

段: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

114. И на Муса и на Харун благодати им дадовме,

段: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

115. па и нив и народот нивен од неволја голема ги спасивме

段: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

116. и им помогнавме и тие беа победници,

段: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

117. и Книга јасна им дадовме,

段: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

118. и двајцата на Правиот пат ги упативме,

段: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

119. и кај поколенијата подоцнежни спомен им сочувавме;

段: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

120. „Нека се во мир Муса и Харун!“

段: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

121. Ете така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела,

段: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

122. а тие двајца, навистина, беа робови Наши, верници.

段: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123. И Илјас беше Пратеник.

段: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

124. Кога тој му рече на народот свој: „Зар не се плашите?

段: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

125. Зарем на Бал му се молите, а најубавиот Создател го оставате,

段: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

126. Аллах, Господарот свој и Господарот на вашите древни предци?“

段: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

127. Тие лажливец го нарекоа и затоа, сигурно, сите тие во Огнот ќе бидат фрлени,

段: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

128. но не тие Аллахови робови кои Му беа предани.

段: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

129. И кај поколенијата подоцнежни спомен му сочувавме:

段: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

130. „Нека е во мир Илјас!“

段: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

131. Ете така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела,

段: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

132. а тој беше роб Наш, верник.

段: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

133. И Лут беше Пратеник.

段: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

134. Кога Ние него и целото негово семејство го спасивме,

段: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

135. освен старицата, таа настрада со тие што настрадаа,

段: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

136. а останатите ги уништивме,

段: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

137. и вие покрај населбите нивни поминувате и дење

段: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

138. и ноќе, па зошто не се вразумите?

段: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

139. И Јунус беше Пратеник.

段: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

140. Кога тој избега на бродот преполн

段: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

141. и со нив фрли коцка и коцката падна на него,

段: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

142. и китот го проголта, а беше заслужил прекор,

段: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

143. и да не беше еден од тие што Аллах Го слават и Го величаат,

段: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

144. сигурно ќе останеше во утробата негова до Денот на оживувањето.

段: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

145. И Ние го исфрливме на едно пусто место, а тој беше болен,

段: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

146. и сторивме над него да израсне една тиква,

段: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

147. и го пративме на стотина илјади луѓе, и повеќе,

段: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

148. и тие поверуваа, и ним им дадовме до рокот одреден да уживаат.

段: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

149. А прашај ги: „Зарем за Господарот твој ќерки, а за нив синови,

段: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

150. зарем во нивно присуство мелеците како жени ги создадовме?“

段: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

151. Ете, тие, поради тоа што лажат, говорат:

段: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

152. „Аллах родил.“ – тие се навистина лажливци.

段: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

153. Зарем ги избра ќерките пред синовите!?

段: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

154. Што ви е, како така расудувате?!

段: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

155. Зарем нема да се вразумите?

段: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

156. Или вие можеби имате очигледен доказ?

段: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

157. Донесете ја Книгата своја, ако вистината ја зборувате!

段: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

158. Многубошците помеѓу Него и џините сродство воспоставуваат, а џините одамна знаат дека тие што зборуваат така ќе бидат фрлени во огнот,

段: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

159. чист е Аллах и далеку е од тоа како што тие Го опишуваат!

段: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

160. Аллаховите искрени робови тоа не го прават.

段: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

161. Но, ниту вие, со тие што ги обожувате,

段: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

162. не можете во врска со нив никого во заблуда да го заведете,

段: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

163. освен тој што и онака во огнот ќе гори.

段: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

164. „Секому од нас местото му е одредено,^[228]

[228] 164, 165, 166 – Овие три ајети се зборови на мелеците.

段: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

165. ние сме во редови наредени,

段: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

166. и само Него Го славиме и Го величаме!“

段: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

167. А тие велеа:

段: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

168. „Да имавме ние Книга како што имаа претходните народи,

段: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

169. сигурно ќе бевме Аллахови искрени робови!“

段: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

170. Но, во Куранот не сакаа да поверуваат, и ќе знаат тие!

段: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

171. А зборот Наш е веќе претходно кажан на робовите Наши, Пратениците:

段: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

172. Тие ќе бидат, навистина, потпомогнати

段: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

173. и војската Наша сигурно ќе биде победник!

段: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

174. Затоа тргни се од нив некое време

段: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

175. и набљудувај ги, и тие ќе набљудуваат!

段: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

176. Зарем тие казната Наша да ја избрзуваат?

段: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

177. Кога таа ќе ги стигне, лошо утро ќе им осамне на тие што беа опоменати!

段: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

178. Затоа тргни се од нив некое време

段: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

179. и набљудувај, и тие ќе набљудуваат!

段: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

180. Славен е Господарот твој, Господар на достоинството, и високо над тоа што Му го припишуваат тие!

段: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

181. И нека е селам на Пратениците,

段: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

182. и сета благодарност Му припаѓа на Аллах, Господарот на световите!