قَالُوْا سُبْحٰنَكَ مَا كَانَ یَنْۢبَغِیْ لَنَاۤ اَنْ نَّتَّخِذَ مِنْ دُوْنِكَ مِنْ اَوْلِیَآءَ وَلٰكِنْ مَّتَّعْتَهُمْ وَاٰبَآءَهُمْ حَتّٰی نَسُوا الذِّكْرَ ۚ— وَكَانُوْا قَوْمًا بُوْرًا ۟
معبودها می‌گویند: پروردگارا تو منزهی از اینکه شریکی داشته باشی، سزاوار ما نیست به جای تو دوستانی بگیریم که با آنها دوستی کنیم، پس چگونه از بندگانت می‌خواهیم که ما را به جای تو عبادت کنند؟! اما برای نزدیک ساختن تدریجی به عذاب، این مشرکان، و پیش از آنها پدران‌شان را از خوشی‌های دنیا بهره‌مند ساختی تا اینکه یاد تو را فراموش کردند، پس دیگران را همراه تو عبادت کردند، و به‌سبب دل‌سختی‌شان مردمی نابودشده بودند.
阿拉伯语经注:
这业中每段经文的优越:
• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.
• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.
含义的翻译 段: (18) 章: 福勒嘎里
《古兰经》译解 - 波斯语版古兰经简明注释。 - 译解目录
波斯语版古兰经简明注释，古兰经研究注释中心发行。