وَالَّذِیْنَ اِذَا فَعَلُوْا فَاحِشَةً اَوْ ظَلَمُوْۤا اَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوْا لِذُنُوْبِهِمْ۫— وَمَنْ یَّغْفِرُ الذُّنُوْبَ اِلَّا اللّٰهُ ۪۫— وَلَمْ یُصِرُّوْا عَلٰی مَا فَعَلُوْا وَهُمْ یَعْلَمُوْنَ ۟
و آنها کسانی هستند که هرگاه گناه کبیره‌ای مرتکب شوند، یا بهرۀ‌شان را با ارتکاب گناهان صغیره دچار نقصان کنند، الله متعال را یاد می‌کنند و تهدیدهای او تعالی به گناهکاران و وعده‌های او به مؤمنان را به یاد می‌آورند، آن‌گاه با پشیمانی، از پروردگارشان تقاضا می‌کنند که گناهان‌شان را بپوشاند و آنها را به‌سبب گناهان مؤاخذه نکند؛ زیرا فقط الله است که گناهان را می‌بخشد، و بر گناهان‌شان اصرار نمی‌ورزند، درحالی‌که می‌دانند گناهکار هستند، و الله تمام گناهان را می‌بخشد.
阿拉伯语经注:
这业中每段经文的优越:
• الترغيب في المسارعة إلى عمل الصالحات اغتنامًا للأوقات، ومبادرة للطاعات قبل فواتها.
تشویق بر انجام سریع اعمال صالح، به‌منظور غنیمت‌شمردن وقت، و مبادرت به طاعات قبل از اینکه از دست بروند.
含义的翻译 段: (135) 章: 阿里欧姆拉尼
《古兰经》译解 - 波斯语版古兰经简明注释。 - 译解目录
波斯语版古兰经简明注释，古兰经研究注释中心发行。