كَلَّا بَلْ لَّا تُكْرِمُوْنَ الْیَتِیْمَ ۟ۙ
خداوند این پندار انسان را نادرست قرار داد، و فرمود:
﴿كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ﴾ چنین نیست که هرکس را در دنیا نعمت دادم نزد من گرامی و باارزش است، و هرکس که روزی او را تنگ و کم نمودم نزد من خوار و بی‌ارزش است، بلکه توانگری و فقر و روزی فراوان و روزی کم آزمایشی است از جانب خداوند، که با آن بندگان خود را می‌آزماید تا ببیند که چه کسی شکر می‌گزارد و صبر پیشه می‌کند تا او را پاداش فراوان دهد، و هرکس را که چنین نیست، به عذاب هلاک‌کننده گرفتار سازد. همچنین اگر بنده فقط به فکر خودش باشد، این دلیل ضعف همت اوست. بنابراین خداوند آنها را به خاطر بی‌توجهی به حالات مردم نیازمند سرزنش کرد و فرمود:
﴿كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ﴾ چنین نیست، بلکه شما کودکی که پدرش را از دست داده و نیاز به دلداری و نیکی دارد گرامی نمی‌دارید، بلکه او را مورد اهانت قرار می‌دهید، و این نشانگر عدم وجود رحمت و مهربانی می‌باشد، و دال بر این است که شما به کار خوب علاقه ندارید.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (17) 章: 法吉尔
《古兰经》译解 - 波斯语翻译 - 赛义德·萨尔迪 - 译解目录
塔夫斯尔·萨尔迪翻译成波斯文