含义的翻译 段 2 章 尔开布特 - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 《古兰经》合辑

段: 2

أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن يُتۡرَكُوٓاْ أَن يَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا يُفۡتَنُونَ

ئىنسانلار: ئاللاھقا ئىمان ئېيتتۇق، دەپ قويۇش بىلەنلا ئۇلارنىڭ (ئېغىزلىرىدا) دېگەنلىرىدەك ھەقىقىي مۇئمىن ياكى ئەمەسلىكىنى ئىسپاتلايدىغان سىناقلارغا مۇپتىلا قىلىنماستىن ئۆز مەيلىمىزگە قويۇپ بېرىلىمىز، دەپ ئويلاپ قالدىمۇ؟ بۇ ئىش ئۇلار ئويلىغاندەك ئەمەس.

这业中每段经文的优越:

• النهي عن إعانة أهل الضلال.

بۇ ئايەتلەر ئازغۇنلارغا ياردەملىشىشتىن چەكلەيدۇ.

• الأمر بالتمسك بتوحيد الله والبعد عن الشرك به.

ئاللاھنى بىر دەپ بىلىشتە چىڭ تۇرۇشقا، ئۇنىڭغا شېرىك كەلتۈرۈشتىن يىراق تۇرۇشقا بۇيرۇيدۇ.

• ابتلاء المؤمنين واختبارهم سُنَّة إلهية.

مۇئمىنلەرنىڭ تۈرلۈك سىناقلارغا مۇپتىلا بولۇشى ئىلاھىي قانۇنىيەتتۇر.

• غنى الله عن طاعة عبيده.

ئاللاھ تائالا بەندىلىرىنىڭ تائەت - ئىبادەتلىرىدىن بىھاجەتتۇر.