含义的翻译 段 30 章 开海菲 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 《古兰经》合辑

段: 30

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ مَنۡ أَحۡسَنَ عَمَلًا

Аллоҳга иймон келтирган ва яхши амаллар қилган кишилар ишлари гўзал зотлардир. Улар учун улуғ савоб бор. Биз чиройли амал қилган кишининг савобини зое қилмасмиз, тўла қилиб берурмиз.

这业中每段经文的优越:

• فضيلة صحبة الأخيار، ومجاهدة النفس على صحبتهم ومخالطتهم وإن كانوا فقراء؛ فإن في صحبتهم من الفوائد ما لا يُحْصَى.

Оятларда яхшиларга эш бўлишнинг нақадар яхшилиги ҳақида гап боряпти. Гарчи улар фақирлар бўлса-да, одам ўзини қийнаб-мажбурлаб бўлса ҳам айнан уларга ҳамроҳ бўлмоғи лозим. Зеро, уларнинг суҳбатида битмас-туганмас манфаатлар бор.

• كثرة الذكر مع حضور القلب سبب للبركة في الأعمار والأوقات.

Одамнинг тил учида эмас, дил-дилидан Аллоҳни ёдга олиши умрининг, вақтининг баракали бўлишига олиб боради.

• قاعدتا الثواب وأساس النجاة: الإيمان مع العمل الصالح؛ لأن الله رتب عليهما الثواب في الدنيا والآخرة.

Савоб ва нажотнинг икки асоси бор. Улар иймон ва яхши амал. Зеро, Аллоҳ дунё ва охират савобини шу икки асосга боғлаган.