含义的翻译 段 61 章 麦尔彦 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 《古兰经》合辑

段: 61

جَنَّٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ عِبَادَهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ إِنَّهُۥ كَانَ وَعۡدُهُۥ مَأۡتِيّٗا

Раҳмон Ўзининг солиҳ бандаларига ғайбдан ваъда қилган барқарор жаннатлардир. Солиҳ бандалар у жаннатларни кўрмай туриб иймон келтиргандилар. Аллоҳнинг ғайбдан қилган ваъдаси ҳам шак-шубҳасиз амалга ошгай.

这业中每段经文的优越:

• حاجة الداعية دومًا إلى أنصار يساعدونه في دعوته.

Даъватчи ўз даъватида ҳар доим ёрдамга, қўлловга муҳтож бўлиб туради.

• إثبات صفة الكلام لله تعالى.

Оятларда Аллоҳ таолонинг гапириш сифати борлиги ўз исботини топиб турибди.

• صدق الوعد محمود، وهو من خلق النبيين والمرسلين، وضده وهو الخُلْف مذموم.

Ваъдага вафо қилиш мақтовга лойиқ иш. У набийлар, пайғамбарларнинг хулқи. Аксинча, ваъдани бажармаслик эса ёқимсиз ва манфур ишдир.

• إن الملائكة رسل الله بالوحي لا تنزل على أحد من الأنبياء والرسل من البشر إلا بأمر الله.

Фаришталар Аллоҳнинг хабар етказадиган элчиларидир. Бирон фаришта бирон пайғамбар олдига Аллоҳнинг фармонисиз келмайди.