含义的翻译 段 36 章 艾哈拉布 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 《古兰经》合辑

段: 36

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٖ وَلَا مُؤۡمِنَةٍ إِذَا قَضَى ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَمۡرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُ مِنۡ أَمۡرِهِمۡۗ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلٗا مُّبِينٗا

Аллоҳ ва Унинг Пайғамбари бир ҳукм айтган пайтда уни қабул қилиш ёки рад этиш борасида бирон эр ё аёл мусулмонда танлаш ҳуқуқи қолмайди. Аллоҳ ва Унинг Пайғамбарига осийлик қилган одам қаттиқ адашади.

这业中每段经文的优越:

• وجوب استسلام المؤمن لحكم الله والانقياد له.

Мўмин банда Аллоҳнинг ҳукмига таслим бўлиб, унга итоат этмоғи лозим.

• اطلاع الله على ما في النفوس.

Аллоҳ қалблардаги яширин сирлардан ҳам воқифдир.

• من مناقب أم المؤمنين زينب بنت جحش: أنْ زوّجها الله من فوق سبع سماوات.

Мўминлар онаси Зайнаб бинти Жаҳшга ато этилган мартабалардан бири шуки, уни Аллоҳнинг Ўзи етти осмон тепасидан туриб Пайғамбар алайҳиссаломга узатди.

• فضل ذكر الله، خاصة وقت الصباح والمساء.

Аллоҳни зикр қилишнинг ўзига хос фазли бор. Айниқса, эрталаб ва кеч кирганда.