የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ አስ ሷፋት - የ አልባኒያ ቋንቋ ትርጉም - በሀሳን ናሂ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

Suretu Es Saffat

አንቀጽ: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Betohem në ata (engjëj) që janë të radhitur

አንቀጽ: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

dhe në ata që pengojnë (të keqen)

አንቀጽ: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

dhe në ata që e lexojnë Kuranin,

አንቀጽ: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

se, në të vërtetë, Zoti juaj është Një,

አንቀጽ: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

Zot i qiejve dhe i Tokës dhe çfarë gjendet mes tyre dhe Zot i lindjeve (të diellit)!

አንቀጽ: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Ne e kemi stolisur qiellin e kësaj bote me shkëlqimin e yjeve,

አንቀጽ: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

mbrojtje nga djajtë kryeneçë.

አንቀጽ: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

(Kështu që) ata nuk e përgjojnë dot Grupin më të Lartë (engjëjt lart në qiej) dhe qëllohen (me meteorë) nga të gjitha anët.

አንቀጽ: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Pastaj, ashtu të përzënë do të kenë vuajtje të përhershme (në jetën tjetër).

አንቀጽ: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

(Djajtë nuk përgjojnë dot), veç atij që grabit diçka e që e ndjek një yll verbues.

አንቀጽ: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Pyeti (o Muhamed) ata (mekas jobesimtarë): A është më i vështirë krijimi i tyre apo i të gjitha gjërave të tjera që i kemi krijuar? Ata i kemi krijuar nga balta ngjitëse.

አንቀጽ: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Ti çuditesh (pse ata s’të besojnë), ndërsa ata të përqeshin (pse çuditesh)

አንቀጽ: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

e, kur u drejtohen këshilla, ata nuk ua vënë veshin.

አንቀጽ: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Kur shohin një mrekulli, ata e nxisin njëri-tjetrin për t’u tallur

አንቀጽ: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

dhe thonë: “Kjo s’është gjë tjetër, veçse një magji e kulluar!”

አንቀጽ: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

(Ata thonë): “Vallë, kur të vdesim dhe të bëhemi eshtra e pluhur, a thua njëmend do të ringjallemi?

አንቀጽ: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Edhe paraardhësit tanë të lashtë?”

አንቀጽ: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

Thuaju: “Po dhe do të jeni të poshtëruar!”

አንቀጽ: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Ai (zëri i bririt të ringjalljes) do të jetë një zë i vetëm dhe të gjithë (mohuesit e ringjallur) do të shohin (se ç’do të bëhet me ta)

አንቀጽ: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

dhe do të thonë: “Mjerë për ne, kjo është Dita e Gjykimit!”

አንቀጽ: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Po, kjo është Dita e Gjykimit, të cilën ju e keni përgënjeshtruar!

አንቀጽ: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

(Engjëjve do t’u thuhet): “Mblidhini njerëzit e këqij, shokët e tyre (djaj) dhe idhujt që i kanë adhuruar

አንቀጽ: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

krahas Allahut e tregojuni atyre rrugën e Zjarrit flakërues!

አንቀጽ: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Ndalini ata, se do të pyeten:

አንቀጽ: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

“Ç’keni që nuk e ndihmoni njëri-tjetrin?”

አንቀጽ: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Por, atë Ditë ata do të jenë plotësisht të dorëzuar,

አንቀጽ: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

e do t’i afrohen njëri-tjetrit, duke u grindur.

አንቀጽ: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(Pasuesit) do t’u thonë (prijësve): “Ju na vinit nga ana e djathtë^[273]”.

[273] E djathta paraqet në kulturën dhe në gjuhën arabe (dhe jo vetëm në të) anën e arsyes dhe të së mirës, kështu që shprehja “na vinit nga e djathta” do të thotë: “Ju na paraqiteshit me argumente që në pamje të parë ishin të paqortueshme, për të na nxjerrë nga rruga e drejtë”.

አንቀጽ: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Ata do të përgjigjen: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë!

አንቀጽ: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Ne nuk kishim kurrfarë pushteti mbi ju, por ju ishit popull i pabindur.

አንቀጽ: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

E kështu u përmbush fjala e Zotit kundër nesh; ne të gjithë do ta shijojmë me siguri dënimin.

አንቀጽ: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ne ju mashtruam ju, por edhe vetë ishim të mashtruar.”

አንቀጽ: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Atë Ditë, të gjithë ata do të jenë së bashku në dënim.

አንቀጽ: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Ne kështu veprojmë me keqbërësit,

አንቀጽ: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

sepse, kur u thuhej atyre: “Nuk ka zot tjetër (të vërtetë) veç Allahut!” - ata tregoheshin mendjemëdhenj

አንቀጽ: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

dhe thoshin: “Vallë, a t’i braktisim hyjnitë tona për shkak të një poeti të marrë?”

አንቀጽ: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nuk është ashtu (siç thonë ata), por ai (Muhamedi a.s.) ka sjellë të vërtetën dhe ka pohuar atë që thonin të dërguarit e mëparshëm.

አንቀጽ: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Sigurisht, ju do ta provoni dënimin e dhembshëm

አንቀጽ: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

dhe do të shpërbleheni vetëm sipas asaj që keni bërë!

አንቀጽ: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Kurse robërit e sinqertë të Allahut,

አንቀጽ: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

do të kenë mirësi të caktuara dhe

አንቀጽ: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

fruta të ndryshme e do të jenë të respektuar,

አንቀጽ: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

në kopshtet e lumturisë,

አንቀጽ: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

në kolltukë, përballë njëri-tjetrit.

አንቀጽ: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Aty do t’u shërbehet një gotë e mbushur nga një burim i rrjedhshëm,

አንቀጽ: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

(me pije) të bardhë e të shijshme për ata që do ta pinë.

አንቀጽ: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Prej saj as nuk do të trullosen dhe as nuk do të dehen.

አንቀጽ: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Pranë tyre do të jenë gra me shikim të ulur e sy të bukur

አንቀጽ: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

sikur të ishin vezë të ruajtura mirë.

አንቀጽ: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Ata do t’i qasen njëri-tjetrit e do të bisedojnë.

አንቀጽ: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Dhe njëri prej tyre do të thotë: “Unë kam pasur një shok,

አንቀጽ: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

i cili më thoshte: “Vallë, edhe ti je nga ata që besojnë

አንቀጽ: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

se, kur të vdesim e të bëhemi eshtra e pluhur, do të japim llogari vërtet?!”

አንቀጽ: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

- A doni ta shikoni (atë që më qortonte për shkak të besimit tim)?”

አንቀጽ: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Dhe ai do të shikojë poshtë dhe do ta shohë atë në mes të Zjarrit flakërues

አንቀጽ: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

e do t’i thotë: “Për Allahun! Për pak më shkatërrove edhe mua.

አንቀጽ: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Po të mos ishte dhuntia e Zotit tim, edhe unë do të isha në zjarr (bashkë me ty)”.

አንቀጽ: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(Banorët e Xhenetit do të thonë:) “A nuk do të vdesim më,

አንቀጽ: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

përveç vdekjes së parë? Dhe as nuk do të dënohemi?”

አንቀጽ: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Vërtet, kjo është fitorja më e madhe!

አንቀጽ: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Për diçka të tillë, le të përpiqen punëtorët!

አንቀጽ: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

A është më e mirë kjo gjendje apo pema e zekumit?

አንቀጽ: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Ne e kemi bërë atë si mundim për keqbërësit.

አንቀጽ: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Njëmend, kjo pemë del nga fundi i Zjarrit flakërues

አንቀጽ: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

dhe frutat e saj janë si kokat e djajve.

አንቀጽ: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Me të vërtetë, ata do ta hanë këtë frutë dhe me të do ta mbushin barkun.

አንቀጽ: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Pastaj, ata do të kenë një përzierje me ujë të nxehtë (për të pirë)

አንቀጽ: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

e pas kësaj, me siguri, kthimi i tyre do të jetë në Zjarrin flakërues.

አንቀጽ: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Ata i gjetën etërit e tyre në humbje,

አንቀጽ: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

dhe kështu vazhduan pas gjurmëve të tyre.

አንቀጽ: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Por, edhe para tyre humbën (rrugën) shumica e popujve të lashtë.

አንቀጽ: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Në të vërtetë, Ne u dërguam atyre paralajmërues.

አንቀጽ: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

E tani shiko se cili qe fundi i atyre që u paralajmëruan,

አንቀጽ: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

አንቀጽ: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Kur Nuhu Na thirri (në ndihmë), Ne iu përgjigjëm bukur:

አንቀጽ: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej katastrofës së madhe,

አንቀጽ: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

i lamë në jetë vetëm pasardhësit e tij

አንቀጽ: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe e lamë atë kujtim te brezat e tjerë.

አንቀጽ: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

“Paqja qoftë me Nuhun ndërmjet gjithë krijesave!”

አንቀጽ: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ne, kështu i shpërblejmë punëdrejtët.

አንቀጽ: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai është vërtet nga robërit Tanë besimtarë.

አንቀጽ: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Pastaj i fundosëm të tjerët.

አንቀጽ: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Pa dyshim që një nga ithtarët e (besimit të) tij (Nuhut) ishte Ibrahimi.

አንቀጽ: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Ai i erdhi Zotit të vet me zemër të pastër,

አንቀጽ: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

kur i tha babait dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?

አንቀጽ: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

Vallë, a dëshironi hyjni të rreme në vend të Allahut?

አንቀጽ: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Çfarë mendoni ju për Zotin e gjithësisë?”

አንቀጽ: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Pastaj u hodhi një shikim yjeve

አንቀጽ: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

e tha: “Unë jam i sëmurë”.^[274]

[274] Ibrahimi tha kështu që të mos merrte pjesë së bashku me banorët e tjerë në një festë pagane që zhvillohej jashtë qytetit.

አንቀጽ: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Ata u larguan prej tij, duke e lënë pas.

አንቀጽ: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Pastaj, ai u përvodh te hyjnitë e tyre dhe u tha: “A nuk po hani?

አንቀጽ: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Ç’keni, përse nuk flisni?”

አንቀጽ: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Iu afrua atyre kalimthi, duke i goditur me dorën e djathtë.

አንቀጽ: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mbasi u kthyen dhe panë idhujt e thyer) njerëzit nxituan nga ai.

አንቀጽ: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

Ai u tha: “Vallë, ju adhuroni ato që i keni gdhendur vetë,

አንቀጽ: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

ndërkohë që Allahu është Ai që ju ka krijuar ju dhe gjithçka që bëni?!”

አንቀጽ: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Ata thanë: “Përgatitni për të një furrë dhe hidheni në zjarrin flakërues!”

አንቀጽ: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Dhe deshën t’i ngrinin një kurth, por Ne i bëmë ata më të poshtëruarit.

አንቀጽ: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Ai tha: “Unë po shkoj te Zoti im. Ai do të më udhëzojë.”

አንቀጽ: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

“O Zoti im, dhuromë një fëmijë prej të mirëve!”

አንቀጽ: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Dhe Ne i dhamë lajmin e gëzuar për një djalë të mbarë!

አንቀጽ: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Kur fëmija u rrit aq sa ta ndihmonte në punë, Ibrahimi i tha: “O djali im, kam parë ëndërr se duhet të të flijoj. Çfarë mendon ti?” – I biri i tha: “O ati im, vepro ashtu siç je urdhëruar! Dashtë Allahu, unë do të jem i durueshëm!”

አንቀጽ: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Pasi iu nënshtruan që të dy urdhrit, (Ibrahimi) e vuri (Ismailin) me ballë përtokë.

አንቀጽ: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Ne e thirrëm: “O Ibrahim,

አንቀጽ: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ti e përmbushe ëndrrën.” Vërtet, Ne kështu i shpërblejmë punëmirët!

አንቀጽ: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Kjo, me të vërtetë ka qenë një sprovë e qartë!

አንቀጽ: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Dhe Ne e zëvendësuam atë (Ismailin) me një kurban të madh,

አንቀጽ: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe i lamë atij (Ibrahimit) kujtim të mirë në brezat e mëvonshëm.

አንቀጽ: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

“Paqja qoftë mbi Ibrahimin!”

አንቀጽ: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët.

አንቀጽ: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

አንቀጽ: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ne i dhamë atij lajmin e mirë për (lindjen e) Is’hakut, profet prej njerëzve të mirë.

አንቀጽ: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Dhe Ne e bekuam atë dhe Is’hakun, por midis pasardhësve të tyre, përveç punëmirëve, ka edhe të atillë që e kanë ngarkuar dukshëm veten me gjynahe.

አንቀጽ: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Ne i dhamë dhuntinë Tonë Musait dhe Harunit

አንቀጽ: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

dhe i shpëtuam ata të dy dhe popullin e tyre nga mjerimi i madh.

አንቀጽ: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Ne i ndihmuam dhe ata ngadhënjyen.

አንቀጽ: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Ne u dhamë atyre Librin e qartë,

አንቀጽ: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

i udhëzuam në rrugën e drejtë

አንቀጽ: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe u lamë kujtim të mirë për ta brezave të mëvonshëm.

አንቀጽ: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

“Paqja qoftë mbi Musain dhe Harunin!”

አንቀጽ: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

አንቀጽ: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

E pa dyshim, ata të dy janë nga robërit Tanë besimtarë.

አንቀጽ: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Edhe Iljasi ka qenë vërtet një prej të dërguarve.

አንቀጽ: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Ai i tha popullit të vet: “A nuk po i frikësoheni Allahut?!”

አንቀጽ: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Vallë, a i luteni ju Ba‘lit^[275], ndërsa braktisni Krijuesin më të mirë,

[275] Një idhull i njohur ndër popujt e lashtë të Lindjes së Mesme.

አንቀጽ: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Allahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve tuaj të lashtë?!”

አንቀጽ: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Ata e quajtën atë gënjeshtar dhe, për këtë shkak, do të çohen (në dënimin e Zjarrit),

አንቀጽ: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

አንቀጽ: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Dhe Ne i lamë atij kujtim të mirë te brezat e mëvonshëm:

አንቀጽ: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

“Paqja qoftë mbi Iljasin!”

አንቀጽ: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

አንቀጽ: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

አንቀጽ: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Sigurisht, edhe Luti ka qenë njëri prej të dërguarve.

አንቀጽ: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,

አንቀጽ: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

përveç plakës që mbeti prapa me të dënuarit,

አንቀጽ: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

pastaj i zhdukëm të tjerët.

አንቀጽ: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Ju që kaloni pranë rrënojave të tyre në mëngjes

አንቀጽ: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

dhe natën, a nuk po e mblidhni mendjen?

አንቀጽ: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Junusi ka qenë gjithashtu njëri nga të dërguarit.

አንቀጽ: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Ai nxitoi drejt një anijeje të mbushur plot e përplot

አንቀጽ: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

dhe hodhi short (me detarët se kush duhej të hidhej)^[276] dhe humbi.

[276] Sipas komentuesve të Kuranit (konkretisht Ibn Kethirit), për shkak të ngarkesës së madhe, anija ishte gati të mbytej, prandaj detarët ranë dakord ta bëjnë me short se kush do të hidhej nga anija, në mënyrë që pesha e saj të lehtësohej e të shpëtonin nga mbytja.

አንቀጽ: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Pastaj atë e gëlltiti një balenë, se ai kishte bërë diçka të gabuar,

አንቀጽ: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

dhe, po të mos ishte nga ata që i luten Allahut,

አንቀጽ: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

me siguri do të mbetej në barkun e saj deri në Ditën e Ringjalljes.

አንቀጽ: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Por Ne e hodhëm atë në një breg të shkretë, duke qenë i sëmurë.

አንቀጽ: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Dhe bëmë që sipër tij të mbinte një bimë kungulli (për t’i bërë hije).

አንቀጽ: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Pastaj e dërguam atë te njëqind mijë e më tepër njerëz,

አንቀጽ: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

dhe ata i besuan, prandaj u dhamë jetë të këndshme për një kohë.

አንቀጽ: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Pyeti ata (o Muhamed): “Vallë, për Zotin tënd janë vajzat, ndërsa për vete kanë djemtë?!

አንቀጽ: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Apo Ne i krijuam engjëjt si femra e ata ishin dëshmitarë?!”

አንቀጽ: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Sigurisht që ata shpifin kur thonë:

አንቀጽ: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

“Allahu ka lindur fëmijë”! - Ata, në të vërtetë, janë gënjeshtarë.

አንቀጽ: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Vallë, Ai ka parapëlqyer vajzat ndaj djemve?!

አንቀጽ: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Çfarë keni që gjykoni kështu?!

አንቀጽ: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

A nuk po mendoni?!

አንቀጽ: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Apo keni ndonjë provë të qartë për atë që thoni?!

አንቀጽ: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Sillni librin tuaj, nëse thoni të vërtetën!

አንቀጽ: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Idhujtarët kanë trilluar farefisni ndërmjet Zotit dhe xhindeve, kurse xhindet e dinë se ata do të sillen të gjithë para Tij.

አንቀጽ: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Lavdi Allahut, qoftë i pastër nga ajo që ata ia veshin Atij!

አንቀጽ: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Por robërit e sinqertë të Allahut nuk adhurojnë askënd tjetër përveç Tij.

አንቀጽ: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

“Me të vërtetë, as ju, as idhujt tuaj,

አንቀጽ: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

nuk mund të mashtroni askënd kundër (Atij),

አንቀጽ: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

përveç atyre, që do të digjen në Zjarrin flakërues.^[277]

[277] Sipas disa komentuesve të Kuranit, këto janë fjalët e engjëllit Xhebrail.

አንቀጽ: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Çdonjëri prej nesh e ka vendin e caktuar (në qiell, ku adhuron Allahun).

አንቀጽ: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

Ne jemi ata që qëndrojmë në radhë,

አንቀጽ: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

dhe ne jemi ata që e lavdërojmë Atë!”

አንቀጽ: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Edhe pse ata (idhujtarët mekas) thoshin:

አንቀጽ: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

“Sikur të kishim një Libër nga popujt e mëparshëm,

አንቀጽ: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

ne, me siguri, do të ishim robër të sinqertë të Allahut”,

አንቀጽ: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

ata e mohuan Kuranin, por së shpejti do ta marrin vesh!

አንቀጽ: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Shumë kohë më parë Ne u premtuam robërve Tanë të dërguar

አንቀጽ: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

se ata do të ndihmohen (prej Nesh)

አንቀጽ: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

dhe se ushtritë tona do të jenë me siguri fitimtare!

አንቀጽ: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

አንቀጽ: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Vështroji ata (kur t’u zbresë dënimi), se edhe ata do ta shohin (si janë pasojat e mosbesimit të tyre)!

አንቀጽ: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Vallë, a mos po kërkojnë ata shpejtimin e dënimit Tonë!

አንቀጽ: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Kur t’u bjerë në mesin e tyre, mëngjesi i atyre që janë paralajmëruar do të jetë shumë i shëmtuar.

አንቀጽ: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

አንቀጽ: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Vështroji ata, se edhe ata do ta shohin!

አንቀጽ: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

I lartësuar qoftë Zoti yt, Zoti i Madhështisë e i Lavdisë, mbi çfarë i veshin ata!

አንቀጽ: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Paqja qoftë mbi të dërguarit,

አንቀጽ: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

dhe të gjitha lavdet e falënderimet qofshin për Allahun, Zotin e botëve!