Terjemahan makna Surah Surah Aṣ-Ṣaffāt - Terjemahan Berbahasa Albania - Hassan Nahi - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Suretu Es Saffat

Ayah: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Betohem në ata (engjëj) që janë të radhitur

Ayah: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

dhe në ata që pengojnë (të keqen)

Ayah: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

dhe në ata që e lexojnë Kuranin,

Ayah: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

se, në të vërtetë, Zoti juaj është Një,

Ayah: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

Zot i qiejve dhe i Tokës dhe çfarë gjendet mes tyre dhe Zot i lindjeve (të diellit)!

Ayah: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Ne e kemi stolisur qiellin e kësaj bote me shkëlqimin e yjeve,

Ayah: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

mbrojtje nga djajtë kryeneçë.

Ayah: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

(Kështu që) ata nuk e përgjojnë dot Grupin më të Lartë (engjëjt lart në qiej) dhe qëllohen (me meteorë) nga të gjitha anët.

Ayah: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Pastaj, ashtu të përzënë do të kenë vuajtje të përhershme (në jetën tjetër).

Ayah: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

(Djajtë nuk përgjojnë dot), veç atij që grabit diçka e që e ndjek një yll verbues.

Ayah: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Pyeti (o Muhamed) ata (mekas jobesimtarë): A është më i vështirë krijimi i tyre apo i të gjitha gjërave të tjera që i kemi krijuar? Ata i kemi krijuar nga balta ngjitëse.

Ayah: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Ti çuditesh (pse ata s’të besojnë), ndërsa ata të përqeshin (pse çuditesh)

Ayah: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

e, kur u drejtohen këshilla, ata nuk ua vënë veshin.

Ayah: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Kur shohin një mrekulli, ata e nxisin njëri-tjetrin për t’u tallur

Ayah: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

dhe thonë: “Kjo s’është gjë tjetër, veçse një magji e kulluar!”

Ayah: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

(Ata thonë): “Vallë, kur të vdesim dhe të bëhemi eshtra e pluhur, a thua njëmend do të ringjallemi?

Ayah: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Edhe paraardhësit tanë të lashtë?”

Ayah: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

Thuaju: “Po dhe do të jeni të poshtëruar!”

Ayah: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Ai (zëri i bririt të ringjalljes) do të jetë një zë i vetëm dhe të gjithë (mohuesit e ringjallur) do të shohin (se ç’do të bëhet me ta)

Ayah: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

dhe do të thonë: “Mjerë për ne, kjo është Dita e Gjykimit!”

Ayah: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Po, kjo është Dita e Gjykimit, të cilën ju e keni përgënjeshtruar!

Ayah: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

(Engjëjve do t’u thuhet): “Mblidhini njerëzit e këqij, shokët e tyre (djaj) dhe idhujt që i kanë adhuruar

Ayah: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

krahas Allahut e tregojuni atyre rrugën e Zjarrit flakërues!

Ayah: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Ndalini ata, se do të pyeten:

Ayah: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

“Ç’keni që nuk e ndihmoni njëri-tjetrin?”

Ayah: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Por, atë Ditë ata do të jenë plotësisht të dorëzuar,

Ayah: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

e do t’i afrohen njëri-tjetrit, duke u grindur.

Ayah: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(Pasuesit) do t’u thonë (prijësve): “Ju na vinit nga ana e djathtë^[273]”.

[273] E djathta paraqet në kulturën dhe në gjuhën arabe (dhe jo vetëm në të) anën e arsyes dhe të së mirës, kështu që shprehja “na vinit nga e djathta” do të thotë: “Ju na paraqiteshit me argumente që në pamje të parë ishin të paqortueshme, për të na nxjerrë nga rruga e drejtë”.

Ayah: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Ata do të përgjigjen: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë!

Ayah: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Ne nuk kishim kurrfarë pushteti mbi ju, por ju ishit popull i pabindur.

Ayah: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

E kështu u përmbush fjala e Zotit kundër nesh; ne të gjithë do ta shijojmë me siguri dënimin.

Ayah: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ne ju mashtruam ju, por edhe vetë ishim të mashtruar.”

Ayah: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Atë Ditë, të gjithë ata do të jenë së bashku në dënim.

Ayah: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Ne kështu veprojmë me keqbërësit,

Ayah: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

sepse, kur u thuhej atyre: “Nuk ka zot tjetër (të vërtetë) veç Allahut!” - ata tregoheshin mendjemëdhenj

Ayah: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

dhe thoshin: “Vallë, a t’i braktisim hyjnitë tona për shkak të një poeti të marrë?”

Ayah: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nuk është ashtu (siç thonë ata), por ai (Muhamedi a.s.) ka sjellë të vërtetën dhe ka pohuar atë që thonin të dërguarit e mëparshëm.

Ayah: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Sigurisht, ju do ta provoni dënimin e dhembshëm

Ayah: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

dhe do të shpërbleheni vetëm sipas asaj që keni bërë!

Ayah: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Kurse robërit e sinqertë të Allahut,

Ayah: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

do të kenë mirësi të caktuara dhe

Ayah: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

fruta të ndryshme e do të jenë të respektuar,

Ayah: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

në kopshtet e lumturisë,

Ayah: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

në kolltukë, përballë njëri-tjetrit.

Ayah: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Aty do t’u shërbehet një gotë e mbushur nga një burim i rrjedhshëm,

Ayah: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

(me pije) të bardhë e të shijshme për ata që do ta pinë.

Ayah: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Prej saj as nuk do të trullosen dhe as nuk do të dehen.

Ayah: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Pranë tyre do të jenë gra me shikim të ulur e sy të bukur

Ayah: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

sikur të ishin vezë të ruajtura mirë.

Ayah: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Ata do t’i qasen njëri-tjetrit e do të bisedojnë.

Ayah: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Dhe njëri prej tyre do të thotë: “Unë kam pasur një shok,

Ayah: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

i cili më thoshte: “Vallë, edhe ti je nga ata që besojnë

Ayah: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

se, kur të vdesim e të bëhemi eshtra e pluhur, do të japim llogari vërtet?!”

Ayah: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

- A doni ta shikoni (atë që më qortonte për shkak të besimit tim)?”

Ayah: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Dhe ai do të shikojë poshtë dhe do ta shohë atë në mes të Zjarrit flakërues

Ayah: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

e do t’i thotë: “Për Allahun! Për pak më shkatërrove edhe mua.

Ayah: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Po të mos ishte dhuntia e Zotit tim, edhe unë do të isha në zjarr (bashkë me ty)”.

Ayah: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(Banorët e Xhenetit do të thonë:) “A nuk do të vdesim më,

Ayah: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

përveç vdekjes së parë? Dhe as nuk do të dënohemi?”

Ayah: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Vërtet, kjo është fitorja më e madhe!

Ayah: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Për diçka të tillë, le të përpiqen punëtorët!

Ayah: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

A është më e mirë kjo gjendje apo pema e zekumit?

Ayah: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Ne e kemi bërë atë si mundim për keqbërësit.

Ayah: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Njëmend, kjo pemë del nga fundi i Zjarrit flakërues

Ayah: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

dhe frutat e saj janë si kokat e djajve.

Ayah: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Me të vërtetë, ata do ta hanë këtë frutë dhe me të do ta mbushin barkun.

Ayah: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Pastaj, ata do të kenë një përzierje me ujë të nxehtë (për të pirë)

Ayah: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

e pas kësaj, me siguri, kthimi i tyre do të jetë në Zjarrin flakërues.

Ayah: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Ata i gjetën etërit e tyre në humbje,

Ayah: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

dhe kështu vazhduan pas gjurmëve të tyre.

Ayah: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Por, edhe para tyre humbën (rrugën) shumica e popujve të lashtë.

Ayah: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Në të vërtetë, Ne u dërguam atyre paralajmërues.

Ayah: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

E tani shiko se cili qe fundi i atyre që u paralajmëruan,

Ayah: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

Ayah: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Kur Nuhu Na thirri (në ndihmë), Ne iu përgjigjëm bukur:

Ayah: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej katastrofës së madhe,

Ayah: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

i lamë në jetë vetëm pasardhësit e tij

Ayah: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe e lamë atë kujtim te brezat e tjerë.

Ayah: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

“Paqja qoftë me Nuhun ndërmjet gjithë krijesave!”

Ayah: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ne, kështu i shpërblejmë punëdrejtët.

Ayah: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai është vërtet nga robërit Tanë besimtarë.

Ayah: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Pastaj i fundosëm të tjerët.

Ayah: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Pa dyshim që një nga ithtarët e (besimit të) tij (Nuhut) ishte Ibrahimi.

Ayah: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Ai i erdhi Zotit të vet me zemër të pastër,

Ayah: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

kur i tha babait dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?

Ayah: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

Vallë, a dëshironi hyjni të rreme në vend të Allahut?

Ayah: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Çfarë mendoni ju për Zotin e gjithësisë?”

Ayah: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Pastaj u hodhi një shikim yjeve

Ayah: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

e tha: “Unë jam i sëmurë”.^[274]

[274] Ibrahimi tha kështu që të mos merrte pjesë së bashku me banorët e tjerë në një festë pagane që zhvillohej jashtë qytetit.

Ayah: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Ata u larguan prej tij, duke e lënë pas.

Ayah: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Pastaj, ai u përvodh te hyjnitë e tyre dhe u tha: “A nuk po hani?

Ayah: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Ç’keni, përse nuk flisni?”

Ayah: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Iu afrua atyre kalimthi, duke i goditur me dorën e djathtë.

Ayah: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mbasi u kthyen dhe panë idhujt e thyer) njerëzit nxituan nga ai.

Ayah: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

Ai u tha: “Vallë, ju adhuroni ato që i keni gdhendur vetë,

Ayah: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

ndërkohë që Allahu është Ai që ju ka krijuar ju dhe gjithçka që bëni?!”

Ayah: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Ata thanë: “Përgatitni për të një furrë dhe hidheni në zjarrin flakërues!”

Ayah: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Dhe deshën t’i ngrinin një kurth, por Ne i bëmë ata më të poshtëruarit.

Ayah: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Ai tha: “Unë po shkoj te Zoti im. Ai do të më udhëzojë.”

Ayah: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

“O Zoti im, dhuromë një fëmijë prej të mirëve!”

Ayah: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Dhe Ne i dhamë lajmin e gëzuar për një djalë të mbarë!

Ayah: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Kur fëmija u rrit aq sa ta ndihmonte në punë, Ibrahimi i tha: “O djali im, kam parë ëndërr se duhet të të flijoj. Çfarë mendon ti?” – I biri i tha: “O ati im, vepro ashtu siç je urdhëruar! Dashtë Allahu, unë do të jem i durueshëm!”

Ayah: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Pasi iu nënshtruan që të dy urdhrit, (Ibrahimi) e vuri (Ismailin) me ballë përtokë.

Ayah: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Ne e thirrëm: “O Ibrahim,

Ayah: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ti e përmbushe ëndrrën.” Vërtet, Ne kështu i shpërblejmë punëmirët!

Ayah: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Kjo, me të vërtetë ka qenë një sprovë e qartë!

Ayah: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Dhe Ne e zëvendësuam atë (Ismailin) me një kurban të madh,

Ayah: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe i lamë atij (Ibrahimit) kujtim të mirë në brezat e mëvonshëm.

Ayah: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

“Paqja qoftë mbi Ibrahimin!”

Ayah: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët.

Ayah: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

Ayah: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ne i dhamë atij lajmin e mirë për (lindjen e) Is’hakut, profet prej njerëzve të mirë.

Ayah: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Dhe Ne e bekuam atë dhe Is’hakun, por midis pasardhësve të tyre, përveç punëmirëve, ka edhe të atillë që e kanë ngarkuar dukshëm veten me gjynahe.

Ayah: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Ne i dhamë dhuntinë Tonë Musait dhe Harunit

Ayah: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

dhe i shpëtuam ata të dy dhe popullin e tyre nga mjerimi i madh.

Ayah: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Ne i ndihmuam dhe ata ngadhënjyen.

Ayah: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Ne u dhamë atyre Librin e qartë,

Ayah: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

i udhëzuam në rrugën e drejtë

Ayah: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe u lamë kujtim të mirë për ta brezave të mëvonshëm.

Ayah: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

“Paqja qoftë mbi Musain dhe Harunin!”

Ayah: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

Ayah: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

E pa dyshim, ata të dy janë nga robërit Tanë besimtarë.

Ayah: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Edhe Iljasi ka qenë vërtet një prej të dërguarve.

Ayah: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Ai i tha popullit të vet: “A nuk po i frikësoheni Allahut?!”

Ayah: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Vallë, a i luteni ju Ba‘lit^[275], ndërsa braktisni Krijuesin më të mirë,

[275] Një idhull i njohur ndër popujt e lashtë të Lindjes së Mesme.

Ayah: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Allahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve tuaj të lashtë?!”

Ayah: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Ata e quajtën atë gënjeshtar dhe, për këtë shkak, do të çohen (në dënimin e Zjarrit),

Ayah: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

Ayah: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Dhe Ne i lamë atij kujtim të mirë te brezat e mëvonshëm:

Ayah: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

“Paqja qoftë mbi Iljasin!”

Ayah: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

Ayah: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

Ayah: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Sigurisht, edhe Luti ka qenë njëri prej të dërguarve.

Ayah: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,

Ayah: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

përveç plakës që mbeti prapa me të dënuarit,

Ayah: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

pastaj i zhdukëm të tjerët.

Ayah: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Ju që kaloni pranë rrënojave të tyre në mëngjes

Ayah: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

dhe natën, a nuk po e mblidhni mendjen?

Ayah: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Junusi ka qenë gjithashtu njëri nga të dërguarit.

Ayah: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Ai nxitoi drejt një anijeje të mbushur plot e përplot

Ayah: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

dhe hodhi short (me detarët se kush duhej të hidhej)^[276] dhe humbi.

[276] Sipas komentuesve të Kuranit (konkretisht Ibn Kethirit), për shkak të ngarkesës së madhe, anija ishte gati të mbytej, prandaj detarët ranë dakord ta bëjnë me short se kush do të hidhej nga anija, në mënyrë që pesha e saj të lehtësohej e të shpëtonin nga mbytja.

Ayah: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Pastaj atë e gëlltiti një balenë, se ai kishte bërë diçka të gabuar,

Ayah: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

dhe, po të mos ishte nga ata që i luten Allahut,

Ayah: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

me siguri do të mbetej në barkun e saj deri në Ditën e Ringjalljes.

Ayah: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Por Ne e hodhëm atë në një breg të shkretë, duke qenë i sëmurë.

Ayah: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Dhe bëmë që sipër tij të mbinte një bimë kungulli (për t’i bërë hije).

Ayah: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Pastaj e dërguam atë te njëqind mijë e më tepër njerëz,

Ayah: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

dhe ata i besuan, prandaj u dhamë jetë të këndshme për një kohë.

Ayah: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Pyeti ata (o Muhamed): “Vallë, për Zotin tënd janë vajzat, ndërsa për vete kanë djemtë?!

Ayah: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Apo Ne i krijuam engjëjt si femra e ata ishin dëshmitarë?!”

Ayah: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Sigurisht që ata shpifin kur thonë:

Ayah: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

“Allahu ka lindur fëmijë”! - Ata, në të vërtetë, janë gënjeshtarë.

Ayah: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Vallë, Ai ka parapëlqyer vajzat ndaj djemve?!

Ayah: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Çfarë keni që gjykoni kështu?!

Ayah: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

A nuk po mendoni?!

Ayah: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Apo keni ndonjë provë të qartë për atë që thoni?!

Ayah: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Sillni librin tuaj, nëse thoni të vërtetën!

Ayah: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Idhujtarët kanë trilluar farefisni ndërmjet Zotit dhe xhindeve, kurse xhindet e dinë se ata do të sillen të gjithë para Tij.

Ayah: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Lavdi Allahut, qoftë i pastër nga ajo që ata ia veshin Atij!

Ayah: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Por robërit e sinqertë të Allahut nuk adhurojnë askënd tjetër përveç Tij.

Ayah: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

“Me të vërtetë, as ju, as idhujt tuaj,

Ayah: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

nuk mund të mashtroni askënd kundër (Atij),

Ayah: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

përveç atyre, që do të digjen në Zjarrin flakërues.^[277]

[277] Sipas disa komentuesve të Kuranit, këto janë fjalët e engjëllit Xhebrail.

Ayah: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Çdonjëri prej nesh e ka vendin e caktuar (në qiell, ku adhuron Allahun).

Ayah: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

Ne jemi ata që qëndrojmë në radhë,

Ayah: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

dhe ne jemi ata që e lavdërojmë Atë!”

Ayah: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Edhe pse ata (idhujtarët mekas) thoshin:

Ayah: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

“Sikur të kishim një Libër nga popujt e mëparshëm,

Ayah: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

ne, me siguri, do të ishim robër të sinqertë të Allahut”,

Ayah: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

ata e mohuan Kuranin, por së shpejti do ta marrin vesh!

Ayah: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Shumë kohë më parë Ne u premtuam robërve Tanë të dërguar

Ayah: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

se ata do të ndihmohen (prej Nesh)

Ayah: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

dhe se ushtritë tona do të jenë me siguri fitimtare!

Ayah: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

Ayah: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Vështroji ata (kur t’u zbresë dënimi), se edhe ata do ta shohin (si janë pasojat e mosbesimit të tyre)!

Ayah: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Vallë, a mos po kërkojnë ata shpejtimin e dënimit Tonë!

Ayah: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Kur t’u bjerë në mesin e tyre, mëngjesi i atyre që janë paralajmëruar do të jetë shumë i shëmtuar.

Ayah: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

Ayah: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Vështroji ata, se edhe ata do ta shohin!

Ayah: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

I lartësuar qoftë Zoti yt, Zoti i Madhështisë e i Lavdisë, mbi çfarë i veshin ata!

Ayah: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Paqja qoftë mbi të dërguarit,

Ayah: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

dhe të gjitha lavdet e falënderimet qofshin për Allahun, Zotin e botëve!