අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අස් සාෆ්ෆාත් - ඇල්බේනියානු පරිවර්තනය - හසන් නාහී - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Suretu Es Saffat

වාක්‍යය: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Betohem në ata (engjëj) që janë të radhitur

වාක්‍යය: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

dhe në ata që pengojnë (të keqen)

වාක්‍යය: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

dhe në ata që e lexojnë Kuranin,

වාක්‍යය: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

se, në të vërtetë, Zoti juaj është Një,

වාක්‍යය: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

Zot i qiejve dhe i Tokës dhe çfarë gjendet mes tyre dhe Zot i lindjeve (të diellit)!

වාක්‍යය: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Ne e kemi stolisur qiellin e kësaj bote me shkëlqimin e yjeve,

වාක්‍යය: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

mbrojtje nga djajtë kryeneçë.

වාක්‍යය: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

(Kështu që) ata nuk e përgjojnë dot Grupin më të Lartë (engjëjt lart në qiej) dhe qëllohen (me meteorë) nga të gjitha anët.

වාක්‍යය: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Pastaj, ashtu të përzënë do të kenë vuajtje të përhershme (në jetën tjetër).

වාක්‍යය: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

(Djajtë nuk përgjojnë dot), veç atij që grabit diçka e që e ndjek një yll verbues.

වාක්‍යය: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Pyeti (o Muhamed) ata (mekas jobesimtarë): A është më i vështirë krijimi i tyre apo i të gjitha gjërave të tjera që i kemi krijuar? Ata i kemi krijuar nga balta ngjitëse.

වාක්‍යය: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Ti çuditesh (pse ata s’të besojnë), ndërsa ata të përqeshin (pse çuditesh)

වාක්‍යය: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

e, kur u drejtohen këshilla, ata nuk ua vënë veshin.

වාක්‍යය: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Kur shohin një mrekulli, ata e nxisin njëri-tjetrin për t’u tallur

වාක්‍යය: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

dhe thonë: “Kjo s’është gjë tjetër, veçse një magji e kulluar!”

වාක්‍යය: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

(Ata thonë): “Vallë, kur të vdesim dhe të bëhemi eshtra e pluhur, a thua njëmend do të ringjallemi?

වාක්‍යය: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Edhe paraardhësit tanë të lashtë?”

වාක්‍යය: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

Thuaju: “Po dhe do të jeni të poshtëruar!”

වාක්‍යය: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Ai (zëri i bririt të ringjalljes) do të jetë një zë i vetëm dhe të gjithë (mohuesit e ringjallur) do të shohin (se ç’do të bëhet me ta)

වාක්‍යය: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

dhe do të thonë: “Mjerë për ne, kjo është Dita e Gjykimit!”

වාක්‍යය: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Po, kjo është Dita e Gjykimit, të cilën ju e keni përgënjeshtruar!

වාක්‍යය: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

(Engjëjve do t’u thuhet): “Mblidhini njerëzit e këqij, shokët e tyre (djaj) dhe idhujt që i kanë adhuruar

වාක්‍යය: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

krahas Allahut e tregojuni atyre rrugën e Zjarrit flakërues!

වාක්‍යය: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Ndalini ata, se do të pyeten:

වාක්‍යය: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

“Ç’keni që nuk e ndihmoni njëri-tjetrin?”

වාක්‍යය: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Por, atë Ditë ata do të jenë plotësisht të dorëzuar,

වාක්‍යය: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

e do t’i afrohen njëri-tjetrit, duke u grindur.

වාක්‍යය: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(Pasuesit) do t’u thonë (prijësve): “Ju na vinit nga ana e djathtë^[273]”.

[273] E djathta paraqet në kulturën dhe në gjuhën arabe (dhe jo vetëm në të) anën e arsyes dhe të së mirës, kështu që shprehja “na vinit nga e djathta” do të thotë: “Ju na paraqiteshit me argumente që në pamje të parë ishin të paqortueshme, për të na nxjerrë nga rruga e drejtë”.

වාක්‍යය: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Ata do të përgjigjen: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë!

වාක්‍යය: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Ne nuk kishim kurrfarë pushteti mbi ju, por ju ishit popull i pabindur.

වාක්‍යය: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

E kështu u përmbush fjala e Zotit kundër nesh; ne të gjithë do ta shijojmë me siguri dënimin.

වාක්‍යය: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ne ju mashtruam ju, por edhe vetë ishim të mashtruar.”

වාක්‍යය: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Atë Ditë, të gjithë ata do të jenë së bashku në dënim.

වාක්‍යය: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Ne kështu veprojmë me keqbërësit,

වාක්‍යය: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

sepse, kur u thuhej atyre: “Nuk ka zot tjetër (të vërtetë) veç Allahut!” - ata tregoheshin mendjemëdhenj

වාක්‍යය: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

dhe thoshin: “Vallë, a t’i braktisim hyjnitë tona për shkak të një poeti të marrë?”

වාක්‍යය: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nuk është ashtu (siç thonë ata), por ai (Muhamedi a.s.) ka sjellë të vërtetën dhe ka pohuar atë që thonin të dërguarit e mëparshëm.

වාක්‍යය: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Sigurisht, ju do ta provoni dënimin e dhembshëm

වාක්‍යය: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

dhe do të shpërbleheni vetëm sipas asaj që keni bërë!

වාක්‍යය: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Kurse robërit e sinqertë të Allahut,

වාක්‍යය: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

do të kenë mirësi të caktuara dhe

වාක්‍යය: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

fruta të ndryshme e do të jenë të respektuar,

වාක්‍යය: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

në kopshtet e lumturisë,

වාක්‍යය: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

në kolltukë, përballë njëri-tjetrit.

වාක්‍යය: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Aty do t’u shërbehet një gotë e mbushur nga një burim i rrjedhshëm,

වාක්‍යය: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

(me pije) të bardhë e të shijshme për ata që do ta pinë.

වාක්‍යය: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Prej saj as nuk do të trullosen dhe as nuk do të dehen.

වාක්‍යය: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Pranë tyre do të jenë gra me shikim të ulur e sy të bukur

වාක්‍යය: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

sikur të ishin vezë të ruajtura mirë.

වාක්‍යය: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Ata do t’i qasen njëri-tjetrit e do të bisedojnë.

වාක්‍යය: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Dhe njëri prej tyre do të thotë: “Unë kam pasur një shok,

වාක්‍යය: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

i cili më thoshte: “Vallë, edhe ti je nga ata që besojnë

වාක්‍යය: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

se, kur të vdesim e të bëhemi eshtra e pluhur, do të japim llogari vërtet?!”

වාක්‍යය: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

- A doni ta shikoni (atë që më qortonte për shkak të besimit tim)?”

වාක්‍යය: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Dhe ai do të shikojë poshtë dhe do ta shohë atë në mes të Zjarrit flakërues

වාක්‍යය: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

e do t’i thotë: “Për Allahun! Për pak më shkatërrove edhe mua.

වාක්‍යය: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Po të mos ishte dhuntia e Zotit tim, edhe unë do të isha në zjarr (bashkë me ty)”.

වාක්‍යය: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(Banorët e Xhenetit do të thonë:) “A nuk do të vdesim më,

වාක්‍යය: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

përveç vdekjes së parë? Dhe as nuk do të dënohemi?”

වාක්‍යය: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Vërtet, kjo është fitorja më e madhe!

වාක්‍යය: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Për diçka të tillë, le të përpiqen punëtorët!

වාක්‍යය: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

A është më e mirë kjo gjendje apo pema e zekumit?

වාක්‍යය: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Ne e kemi bërë atë si mundim për keqbërësit.

වාක්‍යය: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Njëmend, kjo pemë del nga fundi i Zjarrit flakërues

වාක්‍යය: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

dhe frutat e saj janë si kokat e djajve.

වාක්‍යය: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Me të vërtetë, ata do ta hanë këtë frutë dhe me të do ta mbushin barkun.

වාක්‍යය: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Pastaj, ata do të kenë një përzierje me ujë të nxehtë (për të pirë)

වාක්‍යය: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

e pas kësaj, me siguri, kthimi i tyre do të jetë në Zjarrin flakërues.

වාක්‍යය: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Ata i gjetën etërit e tyre në humbje,

වාක්‍යය: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

dhe kështu vazhduan pas gjurmëve të tyre.

වාක්‍යය: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Por, edhe para tyre humbën (rrugën) shumica e popujve të lashtë.

වාක්‍යය: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Në të vërtetë, Ne u dërguam atyre paralajmërues.

වාක්‍යය: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

E tani shiko se cili qe fundi i atyre që u paralajmëruan,

වාක්‍යය: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

වාක්‍යය: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Kur Nuhu Na thirri (në ndihmë), Ne iu përgjigjëm bukur:

වාක්‍යය: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej katastrofës së madhe,

වාක්‍යය: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

i lamë në jetë vetëm pasardhësit e tij

වාක්‍යය: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe e lamë atë kujtim te brezat e tjerë.

වාක්‍යය: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

“Paqja qoftë me Nuhun ndërmjet gjithë krijesave!”

වාක්‍යය: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ne, kështu i shpërblejmë punëdrejtët.

වාක්‍යය: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai është vërtet nga robërit Tanë besimtarë.

වාක්‍යය: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Pastaj i fundosëm të tjerët.

වාක්‍යය: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Pa dyshim që një nga ithtarët e (besimit të) tij (Nuhut) ishte Ibrahimi.

වාක්‍යය: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Ai i erdhi Zotit të vet me zemër të pastër,

වාක්‍යය: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

kur i tha babait dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?

වාක්‍යය: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

Vallë, a dëshironi hyjni të rreme në vend të Allahut?

වාක්‍යය: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Çfarë mendoni ju për Zotin e gjithësisë?”

වාක්‍යය: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Pastaj u hodhi një shikim yjeve

වාක්‍යය: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

e tha: “Unë jam i sëmurë”.^[274]

[274] Ibrahimi tha kështu që të mos merrte pjesë së bashku me banorët e tjerë në një festë pagane që zhvillohej jashtë qytetit.

වාක්‍යය: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Ata u larguan prej tij, duke e lënë pas.

වාක්‍යය: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Pastaj, ai u përvodh te hyjnitë e tyre dhe u tha: “A nuk po hani?

වාක්‍යය: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Ç’keni, përse nuk flisni?”

වාක්‍යය: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Iu afrua atyre kalimthi, duke i goditur me dorën e djathtë.

වාක්‍යය: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mbasi u kthyen dhe panë idhujt e thyer) njerëzit nxituan nga ai.

වාක්‍යය: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

Ai u tha: “Vallë, ju adhuroni ato që i keni gdhendur vetë,

වාක්‍යය: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

ndërkohë që Allahu është Ai që ju ka krijuar ju dhe gjithçka që bëni?!”

වාක්‍යය: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Ata thanë: “Përgatitni për të një furrë dhe hidheni në zjarrin flakërues!”

වාක්‍යය: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Dhe deshën t’i ngrinin një kurth, por Ne i bëmë ata më të poshtëruarit.

වාක්‍යය: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Ai tha: “Unë po shkoj te Zoti im. Ai do të më udhëzojë.”

වාක්‍යය: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

“O Zoti im, dhuromë një fëmijë prej të mirëve!”

වාක්‍යය: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Dhe Ne i dhamë lajmin e gëzuar për një djalë të mbarë!

වාක්‍යය: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Kur fëmija u rrit aq sa ta ndihmonte në punë, Ibrahimi i tha: “O djali im, kam parë ëndërr se duhet të të flijoj. Çfarë mendon ti?” – I biri i tha: “O ati im, vepro ashtu siç je urdhëruar! Dashtë Allahu, unë do të jem i durueshëm!”

වාක්‍යය: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Pasi iu nënshtruan që të dy urdhrit, (Ibrahimi) e vuri (Ismailin) me ballë përtokë.

වාක්‍යය: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Ne e thirrëm: “O Ibrahim,

වාක්‍යය: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ti e përmbushe ëndrrën.” Vërtet, Ne kështu i shpërblejmë punëmirët!

වාක්‍යය: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Kjo, me të vërtetë ka qenë një sprovë e qartë!

වාක්‍යය: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Dhe Ne e zëvendësuam atë (Ismailin) me një kurban të madh,

වාක්‍යය: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe i lamë atij (Ibrahimit) kujtim të mirë në brezat e mëvonshëm.

වාක්‍යය: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

“Paqja qoftë mbi Ibrahimin!”

වාක්‍යය: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët.

වාක්‍යය: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

වාක්‍යය: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ne i dhamë atij lajmin e mirë për (lindjen e) Is’hakut, profet prej njerëzve të mirë.

වාක්‍යය: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Dhe Ne e bekuam atë dhe Is’hakun, por midis pasardhësve të tyre, përveç punëmirëve, ka edhe të atillë që e kanë ngarkuar dukshëm veten me gjynahe.

වාක්‍යය: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Ne i dhamë dhuntinë Tonë Musait dhe Harunit

වාක්‍යය: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

dhe i shpëtuam ata të dy dhe popullin e tyre nga mjerimi i madh.

වාක්‍යය: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Ne i ndihmuam dhe ata ngadhënjyen.

වාක්‍යය: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Ne u dhamë atyre Librin e qartë,

වාක්‍යය: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

i udhëzuam në rrugën e drejtë

වාක්‍යය: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

dhe u lamë kujtim të mirë për ta brezave të mëvonshëm.

වාක්‍යය: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

“Paqja qoftë mbi Musain dhe Harunin!”

වාක්‍යය: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

වාක්‍යය: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

E pa dyshim, ata të dy janë nga robërit Tanë besimtarë.

වාක්‍යය: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Edhe Iljasi ka qenë vërtet një prej të dërguarve.

වාක්‍යය: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Ai i tha popullit të vet: “A nuk po i frikësoheni Allahut?!”

වාක්‍යය: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Vallë, a i luteni ju Ba‘lit^[275], ndërsa braktisni Krijuesin më të mirë,

[275] Një idhull i njohur ndër popujt e lashtë të Lindjes së Mesme.

වාක්‍යය: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Allahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve tuaj të lashtë?!”

වාක්‍යය: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Ata e quajtën atë gënjeshtar dhe, për këtë shkak, do të çohen (në dënimin e Zjarrit),

වාක්‍යය: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

përveç robërve të sinqertë të Allahut.

වාක්‍යය: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Dhe Ne i lamë atij kujtim të mirë te brezat e mëvonshëm:

වාක්‍යය: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

“Paqja qoftë mbi Iljasin!”

වාක්‍යය: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ja, kështu, Ne i shpërblejmë punëmirët!

වාක්‍යය: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ai ka qenë vërtet një nga robërit Tanë besimtarë.

වාක්‍යය: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Sigurisht, edhe Luti ka qenë njëri prej të dërguarve.

වාක්‍යය: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,

වාක්‍යය: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

përveç plakës që mbeti prapa me të dënuarit,

වාක්‍යය: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

pastaj i zhdukëm të tjerët.

වාක්‍යය: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Ju që kaloni pranë rrënojave të tyre në mëngjes

වාක්‍යය: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

dhe natën, a nuk po e mblidhni mendjen?

වාක්‍යය: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Junusi ka qenë gjithashtu njëri nga të dërguarit.

වාක්‍යය: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Ai nxitoi drejt një anijeje të mbushur plot e përplot

වාක්‍යය: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

dhe hodhi short (me detarët se kush duhej të hidhej)^[276] dhe humbi.

[276] Sipas komentuesve të Kuranit (konkretisht Ibn Kethirit), për shkak të ngarkesës së madhe, anija ishte gati të mbytej, prandaj detarët ranë dakord ta bëjnë me short se kush do të hidhej nga anija, në mënyrë që pesha e saj të lehtësohej e të shpëtonin nga mbytja.

වාක්‍යය: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Pastaj atë e gëlltiti një balenë, se ai kishte bërë diçka të gabuar,

වාක්‍යය: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

dhe, po të mos ishte nga ata që i luten Allahut,

වාක්‍යය: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

me siguri do të mbetej në barkun e saj deri në Ditën e Ringjalljes.

වාක්‍යය: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Por Ne e hodhëm atë në një breg të shkretë, duke qenë i sëmurë.

වාක්‍යය: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Dhe bëmë që sipër tij të mbinte një bimë kungulli (për t’i bërë hije).

වාක්‍යය: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Pastaj e dërguam atë te njëqind mijë e më tepër njerëz,

වාක්‍යය: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

dhe ata i besuan, prandaj u dhamë jetë të këndshme për një kohë.

වාක්‍යය: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Pyeti ata (o Muhamed): “Vallë, për Zotin tënd janë vajzat, ndërsa për vete kanë djemtë?!

වාක්‍යය: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Apo Ne i krijuam engjëjt si femra e ata ishin dëshmitarë?!”

වාක්‍යය: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Sigurisht që ata shpifin kur thonë:

වාක්‍යය: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

“Allahu ka lindur fëmijë”! - Ata, në të vërtetë, janë gënjeshtarë.

වාක්‍යය: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Vallë, Ai ka parapëlqyer vajzat ndaj djemve?!

වාක්‍යය: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Çfarë keni që gjykoni kështu?!

වාක්‍යය: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

A nuk po mendoni?!

වාක්‍යය: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Apo keni ndonjë provë të qartë për atë që thoni?!

වාක්‍යය: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Sillni librin tuaj, nëse thoni të vërtetën!

වාක්‍යය: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Idhujtarët kanë trilluar farefisni ndërmjet Zotit dhe xhindeve, kurse xhindet e dinë se ata do të sillen të gjithë para Tij.

වාක්‍යය: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Lavdi Allahut, qoftë i pastër nga ajo që ata ia veshin Atij!

වාක්‍යය: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Por robërit e sinqertë të Allahut nuk adhurojnë askënd tjetër përveç Tij.

වාක්‍යය: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

“Me të vërtetë, as ju, as idhujt tuaj,

වාක්‍යය: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

nuk mund të mashtroni askënd kundër (Atij),

වාක්‍යය: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

përveç atyre, që do të digjen në Zjarrin flakërues.^[277]

[277] Sipas disa komentuesve të Kuranit, këto janë fjalët e engjëllit Xhebrail.

වාක්‍යය: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Çdonjëri prej nesh e ka vendin e caktuar (në qiell, ku adhuron Allahun).

වාක්‍යය: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

Ne jemi ata që qëndrojmë në radhë,

වාක්‍යය: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

dhe ne jemi ata që e lavdërojmë Atë!”

වාක්‍යය: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Edhe pse ata (idhujtarët mekas) thoshin:

වාක්‍යය: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

“Sikur të kishim një Libër nga popujt e mëparshëm,

වාක්‍යය: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

ne, me siguri, do të ishim robër të sinqertë të Allahut”,

වාක්‍යය: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

ata e mohuan Kuranin, por së shpejti do ta marrin vesh!

වාක්‍යය: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Shumë kohë më parë Ne u premtuam robërve Tanë të dërguar

වාක්‍යය: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

se ata do të ndihmohen (prej Nesh)

වාක්‍යය: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

dhe se ushtritë tona do të jenë me siguri fitimtare!

වාක්‍යය: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

වාක්‍යය: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Vështroji ata (kur t’u zbresë dënimi), se edhe ata do ta shohin (si janë pasojat e mosbesimit të tyre)!

වාක්‍යය: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Vallë, a mos po kërkojnë ata shpejtimin e dënimit Tonë!

වාක්‍යය: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Kur t’u bjerë në mesin e tyre, mëngjesi i atyre që janë paralajmëruar do të jetë shumë i shëmtuar.

වාක්‍යය: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Andaj, largohu prej tyre për njëfarë kohe!

වාක්‍යය: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Vështroji ata, se edhe ata do ta shohin!

වාක්‍යය: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

I lartësuar qoftë Zoti yt, Zoti i Madhështisë e i Lavdisë, mbi çfarë i veshin ata!

වාක්‍යය: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Paqja qoftë mbi të dërguarit,

වාක්‍යය: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

dhe të gjitha lavdet e falënderimet qofshin për Allahun, Zotin e botëve!