የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ ዐበሰ - የአሳሚይ ቋንቋ ትርጉም - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

ছুৰা আবাছা

አንቀጽ: 1

عَبَسَ وَتَوَلّٰۤی ۟ۙ

তেওঁ বিৰক্ত প্ৰকাশ কৰিলে আৰু মুখ ঘূৰাই ল’লে,

አንቀጽ: 2

اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ۟ؕ

তেওঁৰ ওচৰলৈ অন্ধ ব্যক্তিজন অহাৰ কাৰণে।

አንቀጽ: 3

وَمَا یُدْرِیْكَ لَعَلَّهٗ یَزَّ ۟ۙ

কিহে তোমাক জনাব যে, হয়তো সি পৰিশুদ্ধ হ’ব,

አንቀጽ: 4

اَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰى ۟ؕ

অথবা উপদেশ গ্ৰহণ কৰিব আৰু সেই উপদেশ তাৰ বাবে লাভজনক হ’ব।

አንቀጽ: 5

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰى ۟ۙ

আনহাতে যিয়ে নিজকে অমুখাপেক্ষী বুলি ভাবে,

አንቀጽ: 6

فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰى ۟ؕ

তুমি তাৰ প্ৰতি মনোযোগ দিছা।

አንቀጽ: 7

وَمَا عَلَیْكَ اَلَّا یَزَّكّٰى ۟ؕ

অথচ সি পৰিশুদ্ধ নহ’লেও তোমাৰ কোনো দায়িত্ব নাই,

አንቀጽ: 8

وَاَمَّا مَنْ جَآءَكَ یَسْعٰى ۟ۙ

আনহাতে যিয়ে তোমাৰ ওচৰলৈ দৌৰি আহিল,

አንቀጽ: 9

وَهُوَ یَخْشٰى ۟ۙ

আৰু সি (আল্লাহক) ভয়ো কৰে,

አንቀጽ: 10

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰى ۟ۚ

তাৰ প্ৰতি তুমি উদাসীন হ’লা।

አንቀጽ: 11

كَلَّاۤ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

কেতিয়াও নহয়, নিশ্চয় এইখন হৈছে উপদেশ বাণী,

አንቀጽ: 12

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ۘ

গতিকে যিয়ে ইচ্ছা কৰিব সিয়েই ইয়াক স্মৰণ ৰাখিব,

አንቀጽ: 13

فِیْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ۟ۙ

এইখন মৰ্যাদাসম্পন্ন ছহীফাত লিপিবদ্ধ।

አንቀጽ: 14

مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۟ۙ

সমুন্নত, পৱিত্ৰ,

አንቀጽ: 15

بِاَیْدِیْ سَفَرَةٍ ۟ۙ

লেখক বা দূতসকলৰ হাতত।

አንቀጽ: 16

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ۟ؕ

(যিসকল) মহাসন্মানিত, পূণ্যৱান।

አንቀጽ: 17

قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَاۤ اَكْفَرَهٗ ۟ؕ

মানুহ ধ্বংস হওক, কিমান যে অকৃতজ্ঞ!

አንቀጽ: 18

مِنْ اَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ ۟ؕ

তেওঁ তাক কি বস্তুৰে সৃষ্টি কৰিছে?

አንቀጽ: 19

مِنْ نُّطْفَةٍ ؕ— خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗ ۟ۙ

শুক্ৰবিন্দুৰ পৰা। তেওঁ তাক সৃষ্টি কৰিছে, পিছত তাৰ পৰিমিত বিকাশ সাধন কৰিছে,

አንቀጽ: 20

ثُمَّ السَّبِیْلَ یَسَّرَهٗ ۟ۙ

তাৰ পিছত তাৰ বাবে পথ সহজ কৰি দিছে;

አንቀጽ: 21

ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗ ۟ۙ

তাৰ পিছত তেৱেঁই তাক মৃত্যু প্ৰদান কৰে আৰু কবৰস্থ কৰে।

አንቀጽ: 22

ثُمَّ اِذَا شَآءَ اَنْشَرَهٗ ۟ؕ

ইয়াৰ পিছত তেওঁ যেতিয়া ইচ্ছা কৰিব তাক পুনৰ্জীৱিত কৰিব।

አንቀጽ: 23

كَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَاۤ اَمَرَهٗ ۟ؕ

কেতিয়াও নহয়, তেওঁ তাক যি আদেশ কৰিছিল সেয়া সি এতিয়াও পূৰণ কৰা নাই।

አንቀጽ: 24

فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖۤ ۟ۙ

এতেকে মানুহে নিজৰ খাদ্যৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰা উচিত।

አንቀጽ: 25

اَنَّا صَبَبْنَا الْمَآءَ صَبًّا ۟ۙ

নিশ্চয় আমি প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী বৰ্ষণ কৰোঁ,

አንቀጽ: 26

ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّا ۟ۙ

তাৰ পিছত আমি পৃথিৱীক যথাযথভাৱে বিদীৰ্ণ কৰোঁ;

አንቀጽ: 27

فَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا حَبًّا ۟ۙ

তাৰ পিছত আমি তাত উৎপন্ন কৰোঁ শস্য;

አንቀጽ: 28

وَّعِنَبًا وَّقَضْبًا ۟ۙ

আঙুৰ আৰু শাক-পাচলি,

አንቀጽ: 29

وَّزَیْتُوْنًا وَّنَخْلًا ۟ۙ

যায়তুন আৰু খেজুৰ গছ,

አንቀጽ: 30

وَّحَدَآىِٕقَ غُلْبًا ۟ۙ

ঘন গছ-গছনি বিশিষ্ট উদ্যান,

አንቀጽ: 31

وَّفَاكِهَةً وَّاَبًّا ۟ۙ

ফল-মূল আৰু তৃণ-ঘাঁহ,

አንቀጽ: 32

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

এইবোৰ হৈছে তোমালোকৰ আৰু তোমালোকৰ ঘৰচীয়া জন্তুবোৰৰ বাবে জীৱনোপকৰণ।

አንቀጽ: 33

فَاِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ ۟ؗ

এতেকে যেতিয়া তীক্ষ্ণ (বিকট) শব্দ আহিব,

አንቀጽ: 34

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیْهِ ۟ۙ

সেইদিনা মানুহে পলায়ন কৰিব তাৰ ভাতৃৰ পৰা,

አንቀጽ: 35

وَاُمِّهٖ وَاَبِیْهِ ۟ۙ

আৰু তাৰ মাক-বাপেকৰ পৰা,

አንቀጽ: 36

وَصَاحِبَتِهٖ وَبَنِیْهِ ۟ؕ

তাৰ স্ত্ৰী আৰু সন্তানৰ পৰা,

አንቀጽ: 37

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَىِٕذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ۟ؕ

সেইদিনা সিহঁত প্ৰত্যকৰে হ’ব এনে এক গুৰুতৰ অৱস্থা, যি অৱস্থাই তাক সম্পূৰ্ণৰূপে ব্যস্ত ৰাখিব।

አንቀጽ: 38

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ مُّسْفِرَةٌ ۟ۙ

সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা হ’ব উজ্জ্বল,

አንቀጽ: 39

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۟ۚ

হাঁহিৰে ভৰা, আনন্দত উৎফুল্লিত,

አንቀጽ: 40

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ۟ۙ

আনহাতে সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা হ’ব ধূলিৰে মলিন,

አንቀጽ: 41

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ۟ؕ

ক’লা আৱৰণে আৱৰি ধৰিব।

አንቀጽ: 42

اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ۟۠

ইহঁতেই হৈছে কাফিৰ, অত্যন্ত পাপী।