የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ አል መዓሪጅ - የቦሽቶውኛ ትርጉም - በሩዋድ ማዕከል - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

المعارج

አንቀጽ: 1

سَاَلَ سَآىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۟ۙ

يو غوښتونكي د (هرومرو) پېښېدونكي عذاب غوښتنه وكړه.

አንቀጽ: 2

لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۟ۙ

چې هغه د كافرانو لپاره دى (او) هيڅوك يې ايساروونکی نشته.

አንቀጽ: 3

مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ۟ؕ

د مرتبو څښتن الله له لوري.

አንቀጽ: 4

تَعْرُجُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۟ۚ

هغه ته پرېښتې او روح ورخېژي په هغه ورځ چې اندازه يې پنځوس زره كاله ده.

አንቀጽ: 5

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا ۟

نو ته صبر كوه، ښه صبر.

አንቀጽ: 6

اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۟ۙ

هغوى خو يې لېرې انګېري.

አንቀጽ: 7

وَّنَرٰىهُ قَرِیْبًا ۟ؕ

خو موږ يې نېږدې وينو.

አንቀጽ: 8

یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۟ۙ

هغه ورځ چې اسمان ويلې شوې كلايي غوندې شي.

አንቀጽ: 9

وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۟ۙ

او غرونه به د ټكول شوې وړۍ غوندې وي.

አንቀጽ: 10

وَلَا یَسْـَٔلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۟ۚۖ

او پوښتنه به نشې کولی یو دوست له بل دوست نه.

አንቀጽ: 11

یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ— یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِىِٕذٍ بِبَنِیْهِ ۟ۙ

ټول به ښودلی کیږي دوی ته، ارمان به کوي مجرم چې د هغې ورځې له عذابه د خلاصیدو په موخه خپل زامن په فدیه كې وركړي.

አንቀጽ: 12

وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِیْهِ ۟ۙ

او مېرمن او وروڼه يې.

አንቀጽ: 13

وَفَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُـْٔوِیْهِ ۟ۙ

او خپله هغه كورنۍ چې هغه ته يې ځاى وركولو.

አንቀጽ: 14

وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ— ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۟ۙ

او څوك چې په ځمكه كې دي هغه ټول، چې هغه وژغوري.

አንቀጽ: 15

كَلَّا ؕ— اِنَّهَا لَظٰی ۟ۙ

هيڅكله [نه شي کیدای چې مجرم دي په فدیه خلاص شي]، هغه (اور) خو لمبې وهونكی دى.

አንቀጽ: 16

نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰی ۟ۚۖ

ویستونکی د اندامونو پوستکي لره.

አንቀጽ: 17

تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰی ۟ۙ

هر هغه څوك رابولي چې شايې ګرځولې او مخ يې اړولى.

አንቀጽ: 18

وَجَمَعَ فَاَوْعٰی ۟

او مال يې راټول كړى او زېرمه كړى دى.

አንቀጽ: 19

اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۟ۙ

په رېښتيا انسان بې حوصلې حرصناک پيدا شوى.

አንቀጽ: 20

اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۟ۙ

چې بدي ور ورسي فرياد كوونكى وي.

አንቀጽ: 21

وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ

او چې ښېګڼه ورته ورسيږي نو بخيلي كوونكى شي.

አንቀጽ: 22

اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

پرته له لمونځ كوونكو.

አንቀጽ: 23

الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ دَآىِٕمُوْنَ ۟

هغوى چې پر خپلو لمونځونو تل كلك وي.

አንቀጽ: 24

وَالَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ ۟

او چې په مالونو كې يې ټاكلې برخه وي

አንቀጽ: 25

لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟

د سوالګر او بې وزله لپاره.

አንቀጽ: 26

وَالَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟

او هغه کسان چې ریښتونې ګڼي ورځ د جزا.

አንቀጽ: 27

وَالَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۚ

او هغوى چې د خپل پالونکي له عذابه وېرېدونكي وي.

አንቀጽ: 28

اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ ۪۟

بېشكه چې د خپل پالونکي عذاب يې د بې غمۍ شى نه دى.

አንቀጽ: 29

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ

او هغوى چې د خپلو عورتونو ساتونكي وي.

አንቀጽ: 30

اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ

پرته له خپلو مېرمنو او مينځو يې چې دوى پكې ملامتېدونكي نه دي.

አንቀጽ: 31

فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ

نو چا چې ولټاوه پرته لدې نه نو دغه کسان دوی له حد نه تېریدونکي دي.

አንቀጽ: 32

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟

او هغوى چې د خپلو امانتونو او ژمنو خيال ساتونكي دي.

አንቀጽ: 33

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآىِٕمُوْنَ ۟

او هغوى چې پر خپلو شاهديو ټينګ ولاړ دي.

አንቀጽ: 34

وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ؕ

او هغوى چې د خپل لمانځه ساتنه كوي.

አንቀጽ: 35

اُولٰٓىِٕكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ۟ؕ۠

دغه كسان به په جنتونو كې عزتمن اوسېدونكي وي.

አንቀጽ: 36

فَمَالِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا قِبَلَكَ مُهْطِعِیْنَ ۟ۙ

نو دا كافران له څه امله ستا په لور ځغلېدونكي دي.

አንቀጽ: 37

عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِیْنَ ۟

چې له ښي او كيڼ لورې ډلې ډلې ناست دي.

አንቀጽ: 38

اَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیْمٍ ۟ۙ

آيا د هغوى هر كس هيله لري چې نعمتونو والا جنت ته به ننه اېستل شي؟

አንቀጽ: 39

كَلَّا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّمَّا یَعْلَمُوْنَ ۟

هيڅكله نه، بېشكه هغوى مو له يو داسې شي پيدا كړي چې هغوى پرې پوهيږي.

አንቀጽ: 40

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشٰرِقِ وَالْمَغٰرِبِ اِنَّا لَقٰدِرُوْنَ ۟ۙ

نو نه، زه قسم كوم د ختيځونو او لوېديځونو پر رب چې موږ بالكل قادر يو.

አንቀጽ: 41

عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟

په دې كار چې د هغوى په بدل كې ترې غوره خلك راولو او موږ بايلونكي (عاجز) نه يو.

አንቀጽ: 42

فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

نو پرېږده يې چې خپلې ناندرۍ او لوبې كوي تر دې چې خپلې هغې ورځې سره مخامخ شي، چې لوظ يې ورسره كيږي.

አንቀጽ: 43

یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ

هغه ورځ چې په منډه به (له قبرونو) راوځي، لكه د بتانو درشلو ته چې ورځغلي.

አንቀጽ: 44

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠

سترګې به يې ټيټې او ذلت به پرې راخپور وي، دا همغه ورځ ده چې هغوى سره يې ژمنه كېدله.