የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ አን ናዚዓት - የቦሽቶውኛ ትርጉም - በዘከሪያ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

النازعات

አንቀጽ: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

79-1 قسم دى په (ملايكو) راوښكونكو (روحونو د كفارو لره)، راوښكل

አንቀጽ: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

79-2 او په (ملايكو) اسان راوښكونكو (د مومنانو روحونو لره)، اسان راوښكل

አንቀጽ: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

79-3 او په تېزو تلونكو (ملايكو)، تېز تلل

አንቀጽ: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

79-4 پس په وړاندې كېدونكو (ملايكو)، وړاندې كېدل

አንቀጽ: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

79-5 بیا د كار په تدبیر جوړونكو (ملايكو) چې تاسو به خامخا بیا راژوندي كړى شئ)

አንቀጽ: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

79-6 په هغه ورځ چې لړځېدونكې به ولړځېږي

አንቀጽ: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

79-7 په دې پسې به راځي ورپسې راتلونكې

አንቀጽ: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

79-8 (د مجرمانو) زړونه به په دغه ورځ كې رپېدونكي (درزېدونكي) وي

አንቀጽ: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

79-9 د دغو سترګې به ښكته وي

አንቀጽ: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

79-10 دوى به وايي: ایا په رښتیا (او) یقینًا به مونږ ړومبني حالت ته ګرځولى شو (بیا به ژوندي كېږو؟)

አንቀጽ: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

79-11 ایا كله چې مونږ زاړه رژېدونكي هډوكي شو

አንቀጽ: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

79-12 دوى وویل: دغه (ګرځېدل) به په هغه وخت كې زیانمن ګرځېدل وي

አንቀጽ: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

79-13 پس بېشكه دغه خو بس یوه چغه ده

አንቀጽ: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

79-14 نو ناڅاپه به دوى د ځمكې په مخ وي

አንቀጽ: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

79-15 ایا تا ته د موسٰی خبره راغلې ده

አንቀጽ: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

79-16 كله چې ده ته خپل رب په پاكې دَرې (ناو) ’’طُوٰی‘‘ كې اواز وكړ

አንቀጽ: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

79-17 ته فرعون ته لاړ شه، بېشكه ده سركشي شروع كړې ده

አንቀጽ: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

79-18 نو ته (ورته) ووایه: ایا ته دا خوښوې چې ته پاك شې

አንቀጽ: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

79-19 او دا چې زه تا ته ستا د رب په طرف ښوونه وكړم، پس چې ته ووېرېږې

አንቀጽ: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

79-20 نو ده (موسٰی) دغه (فرعون) ته تر ټولو لویه نښه وښودله

አንቀጽ: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

79-21 نو ده تكذيب وكړ او نافراني يې وكړه

አንቀጽ: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

79-22 بيا يې شا كړه (او) په ډېره بيړه سره لاړ

አንቀጽ: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

79-23 نو ده (جادوګر) راجمع كړل، پس اواز يې وكړ

አንቀጽ: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

79-24 نو ويې ويل:زه ستاسو رب یم، تر ټولو اوچت (رب)

አንቀጽ: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

79-25 نو دى الله راونیوه په عذاب د اخرت او دنیا سره

አንቀጽ: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

79-26 بېشكه په دغه (غرقولو او سوځولو) كې یقینًا د هغه چا لپاره عبرت دى چې (له الله نه) وېرېږي

አንቀጽ: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

79-27 ایا تاسو د پیدا كولو په لحاظ ډېر سخت یئ، یا كه اسمان، دغه هغه (الله) جوړ كړى دى

አንቀጽ: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

79-28 د ده چت يې اوچت كړى دى، نو دغه يې ښه برابر جوړ كړى دى

አንቀጽ: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

79-29 او د ده شپه يې توره تیاره كړې ده او د ده رڼا يې راوېستلې ده

አንቀጽ: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

79-30 او ځمكه يې له ده نه وروسته غوړولې ده

አንቀጽ: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

79-31 ده له دغې (ځمكې) نه د دې اوبه او د دې واښه رااېستلي دي

አንቀጽ: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

79-32 او غرونو لره، ده دغه محكم كړي دي

አንቀጽ: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

79-33 ستاسو او ستاسو د څاریو د فايدې لپاره

አንቀጽ: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

79-34 نو كله چې تر ټولو لویه بلا (قیامت) راشي

አንቀጽ: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

79-35 په هغه ورځ چې انسان به هغه څه یادوي چې ده كړي وي

አንቀጽ: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

79-36 او دوزخ به هغه چا ته څرګند كړى شي چې يې ویني

አንቀጽ: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

79-37 نو هر چې هغه څوك دى چې سركشي يې كړې وي

አንቀጽ: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

79-38 او دنيايي ژوند ته يې ترجیح وركړې وي

አንቀጽ: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

79-39 نو بېشكه چې هم دا دوزخ (د ده) استوګنه ده

አንቀጽ: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

79-40 او هر چې هغه څوك دى چې د خپل رب په وړاندې له ودرېدلو نه وېرېدلى وي او نفس (ځان) يې له خواهشاتو نه منع كړى وي

አንቀጽ: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

79-41 نو بېشكه چې هم دا جنت (د ده) استوګنه ده

አንቀጽ: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

79-42 (اى نبي!) دوى له تا نه د قیامت په باره كې پوښتنه كوي چې د ده واقع كېدل به كله وي

አንቀጽ: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

79-43 ته د ده له یاده (علمه) په څه كې يې

አንቀጽ: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

79-44 خاص ستا رب ته د دغه (قيامت) انتها ده

አንቀጽ: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

79-45 بېشكه ته خو يواځې د هغه چا وېروونكى يې چې له ده (قیامت) نه وېرېږي

አንቀጽ: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

79-46 ګویاكې دوى به په هغې ورځې كې چې دوى دغه (قیامت) وویني (داسې به وي لكه چې) دوى (په دنیا، یا په قبر كې) نه دي ایسار شوي مګر د ورځې اخر، یا څاښت