ترجمة معاني آية 147 سورة آل عمران - الترجمة الكردية - صلاح الدين - موسوعة القرآن الكريم

آية: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

[ وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا ] وه‌ ئه‌و پیاوچاكانه‌ی له‌گه‌ڵ پێغه‌مبه‌راندا كوشتاری كافرانیان كردووه‌ هیچ وته‌یه‌كیان نه‌بووه‌ ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێ وتوویانه‌: خوایه‌ له‌ تاوانه‌كانمان خۆشبه‌ تاوانی بچووك [ وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا ] وه‌ له‌ تاوانه‌ گه‌وره‌كان ئه‌گه‌ر سنوورمان به‌زاندبێ [ وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا ] وه‌ پێمان دامه‌زراو بكه‌ له‌ كاتی جه‌نگدا [ وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (١٤٧) ] خوایه‌ سه‌رمان بخه‌ی به‌سه‌ر كه‌سانی كافردا .