وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
[ وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا ] وه ئه‌و پیاوچاكانه‌ی له‌گه‌ڵ پێغه‌مبه‌راندا كوشتاری كافرانیان كردووه هیچ وته‌یه‌كیان نه‌بووه ته‌نها ئه‌وه نه‌بێ وتوویانه: خوایه له تاوانه‌كانمان خۆشبه تاوانی بچووك [ وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا ] وه له تاوانه گه‌وره‌كان ئه‌گه‌ر سنوورمان به‌زاندبێ [ وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا ] وه پێمان دامه‌زراو بكه له كاتی جه‌نگدا [ وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (١٤٧) ] خوایه سه‌رمان بخه‌ی به‌سه‌ر كه‌سانی كافردا .
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (147) 章: 阿里欧姆拉尼
《古兰经》译解 - 库尔德语翻译-萨拉赫丁 - 译解目录
古兰经库尔文译解，萨拉赫丁·阿布杜·凯拉姆翻译