අර්ථ කථනය වාක්‍යය 147 පරිච්ඡේදය සූරා ආලු ඉම්රාන් - කුර්දි පරිවර්තනය - සලාහුද්දීන් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

[ وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا ] وه‌ ئه‌و پیاوچاكانه‌ی له‌گه‌ڵ پێغه‌مبه‌راندا كوشتاری كافرانیان كردووه‌ هیچ وته‌یه‌كیان نه‌بووه‌ ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێ وتوویانه‌: خوایه‌ له‌ تاوانه‌كانمان خۆشبه‌ تاوانی بچووك [ وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا ] وه‌ له‌ تاوانه‌ گه‌وره‌كان ئه‌گه‌ر سنوورمان به‌زاندبێ [ وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا ] وه‌ پێمان دامه‌زراو بكه‌ له‌ كاتی جه‌نگدا [ وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (١٤٧) ] خوایه‌ سه‌رمان بخه‌ی به‌سه‌ر كه‌سانی كافردا .