ترجمة معاني سورة القلم - الترجمة البشتوية - زكريا - موسوعة القرآن الكريم

سورة القلم - القلم

آية: 1

نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُوْنَ ۟ۙ

68-1 نون، قسم دى په قلم او په هغه څه چې دوى يې لیكي

آية: 2

مَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

68-2 چې ته د خپل رب په نعمت (او فضل) سره هېڅ لېونى نه يې

آية: 3

وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَیْرَ مَمْنُوْنٍ ۟ۚ

68-3 او بېشكه چې خاص تا لره یقینًا داسې اجر دى چې قطع كولى به نشي

آية: 4

وَاِنَّكَ لَعَلٰی خُلُقٍ عَظِیْمٍ ۟

68-4او بېشكه چې ته یقینًا په ډېرو لویو اخلاقو باندې (فايز) يې

آية: 5

فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُوْنَ ۟ۙ

68-5 پس ژر به ته ووینې (اى نبي!) او دوى به هم وویني

آية: 6

بِاَیِّىكُمُ الْمَفْتُوْنُ ۟

68-6 چې په تاسو كې كوم یو لېونى دى

آية: 7

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۪— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

68-7 بېشكه ستا رب په هغه چا ښه پوه دى چې د ده له لارې نه ګمراه شوى دى او هم دى په هدایت موندونكو باندې ښه عالم دى

آية: 8

فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟

68-8 نو ته د تكذیب كوونكو خبره مه منه

آية: 9

وَدُّوْا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُوْنَ ۟

68-9 دوى خوښوي چې كاشكې ته نرم شې، نو دوى به هم نرم شي

آية: 10

وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِیْنٍ ۟ۙ

68-10 او ته د هر ډېر سوګند خوړونكي، سپك، خبره مه منه

آية: 11

هَمَّازٍ مَّشَّآءٍ بِنَمِیْمٍ ۟ۙ

68-11 چې ډېر عیب ویونكى، چغلۍ لره ډېر چلوونكى دى

آية: 12

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

68-12 خير لره ډېر منع كوونكى، له حده تېرېدونكى، سخت ګناهګار دى

آية: 13

عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِیْمٍ ۟ۙ

68-13 ډېر بد خویه دى (او) له دغو (عیبونو) نه پس بد اصله (حرامي هم) دى

آية: 14

اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ؕ

68-14 په دې وجه چې دى د مال او زامنو والا دى

آية: 15

اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

68-15 كله چې ده ته زمونږ ایتونه ولوستل شي (نو) دى وايي: (دا) د ړومبنو خلقو باطلې قصې دي

آية: 16

سَنَسِمُهٗ عَلَی الْخُرْطُوْمِ ۟

68-16 ژر ده چې مونږ به د ده په خلتم (پوزه) باندې داغ كېږدو

آية: 17

اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَاۤ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ ۚ— اِذْ اَقْسَمُوْا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

68-17 بېشكه مونږ دوى وازمایل، لكه چې مونږ د باغ خاوندان ازمایلي وو، كله چې هغوى قسمونه وخوړل چې دوى به خامخا ضرور دغه (د باغ مېوې) پرې كړي، په دې حال كې چې سبا كوونكي به وي

آية: 18

وَلَا یَسْتَثْنُوْنَ ۟

68-18 او دوى استثنا نه كوله (ان شاء الله يې ونه وایه)

آية: 19

فَطَافَ عَلَیْهَا طَآىِٕفٌ مِّنْ رَّبِّكَ وَهُمْ نَآىِٕمُوْنَ ۟

68-19 نو په دغه (باغ) باندې ستا د رب له جانبه یوه طواف كوونكې بلا راچاپېره شوه، په داسې حال كې چې دوى ویده وو

آية: 20

فَاَصْبَحَتْ كَالصَّرِیْمِ ۟ۙ

68-20 نو دغه (باغ داسې) شو، لكه رېبل شوى فصل

آية: 21

فَتَنَادَوْا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

68-21 نو دوى یو بل ته اواز وكړ، په داسې حال كې چې سبا كوونكي وو

آية: 22

اَنِ اغْدُوْا عَلٰی حَرْثِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰرِمِیْنَ ۟

68-22 داسې چې خپل فصل ته سبا وختي ورشئ كه چېرې تاسو لَو كوونكي یئ

آية: 23

فَانْطَلَقُوْا وَهُمْ یَتَخَافَتُوْنَ ۟ۙ

68-23 نو دوى روان شول، په داسې حال كې چې یو له بل سره يې پټې پټې خبرې كولې

آية: 24

اَنْ لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُمْ مِّسْكِیْنٌ ۟ۙ

68-24 (داسې) چې دې (باغ) ته دې پر تاسو باندې نن ورځ بېخي هېڅ مسكین داخل نه شي

آية: 25

وَّغَدَوْا عَلٰی حَرْدٍ قٰدِرِیْنَ ۟

68-25 او دوى د نه وركولو په ارادې سره سهار لاړل، په داسې حال كې چې دوى (په خپل خیال كې) قادر وو

آية: 26

فَلَمَّا رَاَوْهَا قَالُوْۤا اِنَّا لَضَآلُّوْنَ ۟ۙ

68-26 نو دوى چې كله هغه (باغ) ولیده، ويې ويل:بېشكه مونږ یقینًا لار وركي یو

آية: 27

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

68-27 بلكې مونږ محروم كړى شوي یو

آية: 28

قَالَ اَوْسَطُهُمْ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُوْنَ ۟

68-28 د دوى منځني (غوره)كس وویل: ایا ما تاسو ته نه و ویلي! ولې تاسو تسبیح نه وایئ

آية: 29

قَالُوْا سُبْحٰنَ رَبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

68-29 (نو) دوى وویل: پاكي ده زمونږ رب لره، بېشكه مونږ ظالمان وو

آية: 30

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَلَاوَمُوْنَ ۟

68-30 نو د دوى ځینو ځینو نورو ته مخ واړوه، چې یو بل يې ملامته كول

آية: 31

قَالُوْا یٰوَیْلَنَاۤ اِنَّا كُنَّا طٰغِیْنَ ۟

68-31 دوى وویل: اى زمونږ هلاكته! یقینًا مونږ سركشان وو

آية: 32

عَسٰی رَبُّنَاۤ اَنْ یُّبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَاۤ اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا رٰغِبُوْنَ ۟

68-32 امېد دى چې زمونږ رب به مونږ ته له دې (باغ) نه غوره په بدل كې راكړي، بېشكه مونږ خپل رب ته رغبت كوونكي یو

آية: 33

كَذٰلِكَ الْعَذَابُ ؕ— وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُ ۘ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

68-33 همداسې عذاب وي او یقینًا د اخرت عذاب تر ټولو لوى دى، كه چېرې دوى پوهېدلى

آية: 34

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

68-34 بېشكه د پرهېزګارو لپاره د خپل رب په نیز د نعمتونو جنتونه دی

آية: 35

اَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِیْنَ كَالْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

68-35 ايا نو مونږ به مسلمانان د مجرمانو په شان كړو؟

آية: 36

مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

68-36 په تاسو څه شوي دي؟ تاسو څنګه فیصله كوئ!

آية: 37

اَمْ لَكُمْ كِتٰبٌ فِیْهِ تَدْرُسُوْنَ ۟ۙ

68-37 ایا تاسو سره كتاب دى چې په هغه كې تاسو (دا) لولئ؟

آية: 38

اِنَّ لَكُمْ فِیْهِ لَمَا تَخَیَّرُوْنَ ۟ۚ

68-38 چې بېشكه تاسو لپاره په دغه (كتاب) كې هغه څه دي چې تاسو يې خوښوئ

آية: 39

اَمْ لَكُمْ اَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۙ— اِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

68-39 ایا تاسو لپاره زمونږ په ذمه څه قسمونه (وعدې) شته چې د قیامت د ورځې پورې رسېدونكي دي چې یقینًا تاسو لپاره به خامخا هغه څه وي چې تاسو يې فیصله كوئ

آية: 40

سَلْهُمْ اَیُّهُمْ بِذٰلِكَ زَعِیْمٌ ۟ۚۛ

68-40 ته له دوى نه پوښتنه وكړه چې په دوى كې كوم یو د دغه كار ضامن دى؟

آية: 41

اَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ ۛۚ— فَلْیَاْتُوْا بِشُرَكَآىِٕهِمْ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟

68-41 ایا د دوى لپاره شریكان شته دى، نو دوى دې خپل (دغه) شریكان راولي، كه چېرې دوى رښتیني وي

آية: 42

یَوْمَ یُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَّیُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ۙ

68-42 او (یاده كړه) هغه ورځ چې پنډۍ به بربنډه كړى شي او دوى به سجدې كولو ته راوبلل شي، نو دوى به توان ونه لري

آية: 43

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— وَقَدْ كَانُوْا یُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ وَهُمْ سٰلِمُوْنَ ۟

68-43 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به ذلیله (او ټیټې) وي، دوى به ذلت راګېر كړي وي او یقینًا دوى به سجدې كولو ته رابللى شول، په داسې حال كې چې روغ رمټ به وو

آية: 44

فَذَرْنِیْ وَمَنْ یُّكَذِّبُ بِهٰذَا الْحَدِیْثِ ؕ— سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

68-44 نو ته ما او هغه څوك پرېږده چې د دغه حدیث (قرآن) تكذیب كوي، ژر به مونږ دوى په استدراج كې واچوو (ورو به يې ورو راونيسو) له هغه ځایه چې دوى به نه پوهېږي

آية: 45

وَاُمْلِیْ لَهُمْ ؕ— اِنَّ كَیْدِیْ مَتِیْنٌ ۟

68-45 او زه دوى ته مهلت وركوم، بېشكه زما حیله (چل) مضبوط (او محكم) دى

آية: 46

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ۚ

68-46 ایا ته له دوى نه مزدوري غواړې، نو دوى له (دغه) تاوانه، درانه كړى شوي دي

آية: 47

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟

68-47 ایا له دوى سره علم غیب دى، نو چې دوى يې لیكي

آية: 48

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوْتِ ۘ— اِذْ نَادٰی وَهُوَ مَكْظُوْمٌ ۟ؕ

68-48 نو ته د خپل رب حكم ته صبر كوه او د كب (مهي) والا (يونس) په شان مه كېږه، كله چې ده اواز وكړ، په داسې حال كې چې له غم نه ډك و

آية: 49

لَوْلَاۤ اَنْ تَدٰرَكَهٗ نِعْمَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ لَنُبِذَ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ مَذْمُوْمٌ ۟

68-49 كه چېرې داسې نه وى چې ده ته د خپل رب مهرباني ورسېدله (نو) دى به خامخا په سپېره میدان كې غورځول شوى و، په داسې حال كې چې دى به مذموم (ملامت كړى شوى) و

آية: 50

فَاجْتَبٰىهُ رَبُّهٗ فَجَعَلَهٗ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

68-50 نو دى خپل رب غوره كړ، پس دى يې له صالحانو څخه وګرځاوه

آية: 51

وَاِنْ یَّكَادُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَیُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۟ۘ

68-51 او بېشكه شان دا دى چې كافران شوي خلق نژدې وو چې تا په خپلو سترګو سره خامخا وښیوي، كله چې دوى ذكر (قرآن) واورېده او دوى وايي چې بېشكه دى خامخا لېونى دى

آية: 52

وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟۠

68-52 حال دا چې دغه (قرآن) نه دى مګر د عالمونو لپاره نصیحت