د معناګانو ژباړه سورت القلم - پښتو ژباړه - زکریا - د قرآن کریم دائرة المعارف

القلم

آیت: 1

نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُوْنَ ۟ۙ

68-1 نون، قسم دى په قلم او په هغه څه چې دوى يې لیكي

آیت: 2

مَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

68-2 چې ته د خپل رب په نعمت (او فضل) سره هېڅ لېونى نه يې

آیت: 3

وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَیْرَ مَمْنُوْنٍ ۟ۚ

68-3 او بېشكه چې خاص تا لره یقینًا داسې اجر دى چې قطع كولى به نشي

آیت: 4

وَاِنَّكَ لَعَلٰی خُلُقٍ عَظِیْمٍ ۟

68-4او بېشكه چې ته یقینًا په ډېرو لویو اخلاقو باندې (فايز) يې

آیت: 5

فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُوْنَ ۟ۙ

68-5 پس ژر به ته ووینې (اى نبي!) او دوى به هم وویني

آیت: 6

بِاَیِّىكُمُ الْمَفْتُوْنُ ۟

68-6 چې په تاسو كې كوم یو لېونى دى

آیت: 7

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۪— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

68-7 بېشكه ستا رب په هغه چا ښه پوه دى چې د ده له لارې نه ګمراه شوى دى او هم دى په هدایت موندونكو باندې ښه عالم دى

آیت: 8

فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟

68-8 نو ته د تكذیب كوونكو خبره مه منه

آیت: 9

وَدُّوْا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُوْنَ ۟

68-9 دوى خوښوي چې كاشكې ته نرم شې، نو دوى به هم نرم شي

آیت: 10

وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِیْنٍ ۟ۙ

68-10 او ته د هر ډېر سوګند خوړونكي، سپك، خبره مه منه

آیت: 11

هَمَّازٍ مَّشَّآءٍ بِنَمِیْمٍ ۟ۙ

68-11 چې ډېر عیب ویونكى، چغلۍ لره ډېر چلوونكى دى

آیت: 12

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

68-12 خير لره ډېر منع كوونكى، له حده تېرېدونكى، سخت ګناهګار دى

آیت: 13

عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِیْمٍ ۟ۙ

68-13 ډېر بد خویه دى (او) له دغو (عیبونو) نه پس بد اصله (حرامي هم) دى

آیت: 14

اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ؕ

68-14 په دې وجه چې دى د مال او زامنو والا دى

آیت: 15

اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

68-15 كله چې ده ته زمونږ ایتونه ولوستل شي (نو) دى وايي: (دا) د ړومبنو خلقو باطلې قصې دي

آیت: 16

سَنَسِمُهٗ عَلَی الْخُرْطُوْمِ ۟

68-16 ژر ده چې مونږ به د ده په خلتم (پوزه) باندې داغ كېږدو

آیت: 17

اِنَّا بَلَوْنٰهُمْ كَمَا بَلَوْنَاۤ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ ۚ— اِذْ اَقْسَمُوْا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

68-17 بېشكه مونږ دوى وازمایل، لكه چې مونږ د باغ خاوندان ازمایلي وو، كله چې هغوى قسمونه وخوړل چې دوى به خامخا ضرور دغه (د باغ مېوې) پرې كړي، په دې حال كې چې سبا كوونكي به وي

آیت: 18

وَلَا یَسْتَثْنُوْنَ ۟

68-18 او دوى استثنا نه كوله (ان شاء الله يې ونه وایه)

آیت: 19

فَطَافَ عَلَیْهَا طَآىِٕفٌ مِّنْ رَّبِّكَ وَهُمْ نَآىِٕمُوْنَ ۟

68-19 نو په دغه (باغ) باندې ستا د رب له جانبه یوه طواف كوونكې بلا راچاپېره شوه، په داسې حال كې چې دوى ویده وو

آیت: 20

فَاَصْبَحَتْ كَالصَّرِیْمِ ۟ۙ

68-20 نو دغه (باغ داسې) شو، لكه رېبل شوى فصل

آیت: 21

فَتَنَادَوْا مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

68-21 نو دوى یو بل ته اواز وكړ، په داسې حال كې چې سبا كوونكي وو

آیت: 22

اَنِ اغْدُوْا عَلٰی حَرْثِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰرِمِیْنَ ۟

68-22 داسې چې خپل فصل ته سبا وختي ورشئ كه چېرې تاسو لَو كوونكي یئ

آیت: 23

فَانْطَلَقُوْا وَهُمْ یَتَخَافَتُوْنَ ۟ۙ

68-23 نو دوى روان شول، په داسې حال كې چې یو له بل سره يې پټې پټې خبرې كولې

آیت: 24

اَنْ لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُمْ مِّسْكِیْنٌ ۟ۙ

68-24 (داسې) چې دې (باغ) ته دې پر تاسو باندې نن ورځ بېخي هېڅ مسكین داخل نه شي

آیت: 25

وَّغَدَوْا عَلٰی حَرْدٍ قٰدِرِیْنَ ۟

68-25 او دوى د نه وركولو په ارادې سره سهار لاړل، په داسې حال كې چې دوى (په خپل خیال كې) قادر وو

آیت: 26

فَلَمَّا رَاَوْهَا قَالُوْۤا اِنَّا لَضَآلُّوْنَ ۟ۙ

68-26 نو دوى چې كله هغه (باغ) ولیده، ويې ويل:بېشكه مونږ یقینًا لار وركي یو

آیت: 27

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

68-27 بلكې مونږ محروم كړى شوي یو

آیت: 28

قَالَ اَوْسَطُهُمْ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُوْنَ ۟

68-28 د دوى منځني (غوره)كس وویل: ایا ما تاسو ته نه و ویلي! ولې تاسو تسبیح نه وایئ

آیت: 29

قَالُوْا سُبْحٰنَ رَبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

68-29 (نو) دوى وویل: پاكي ده زمونږ رب لره، بېشكه مونږ ظالمان وو

آیت: 30

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَلَاوَمُوْنَ ۟

68-30 نو د دوى ځینو ځینو نورو ته مخ واړوه، چې یو بل يې ملامته كول

آیت: 31

قَالُوْا یٰوَیْلَنَاۤ اِنَّا كُنَّا طٰغِیْنَ ۟

68-31 دوى وویل: اى زمونږ هلاكته! یقینًا مونږ سركشان وو

آیت: 32

عَسٰی رَبُّنَاۤ اَنْ یُّبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَاۤ اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا رٰغِبُوْنَ ۟

68-32 امېد دى چې زمونږ رب به مونږ ته له دې (باغ) نه غوره په بدل كې راكړي، بېشكه مونږ خپل رب ته رغبت كوونكي یو

آیت: 33

كَذٰلِكَ الْعَذَابُ ؕ— وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُ ۘ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

68-33 همداسې عذاب وي او یقینًا د اخرت عذاب تر ټولو لوى دى، كه چېرې دوى پوهېدلى

آیت: 34

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

68-34 بېشكه د پرهېزګارو لپاره د خپل رب په نیز د نعمتونو جنتونه دی

آیت: 35

اَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِیْنَ كَالْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

68-35 ايا نو مونږ به مسلمانان د مجرمانو په شان كړو؟

آیت: 36

مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

68-36 په تاسو څه شوي دي؟ تاسو څنګه فیصله كوئ!

آیت: 37

اَمْ لَكُمْ كِتٰبٌ فِیْهِ تَدْرُسُوْنَ ۟ۙ

68-37 ایا تاسو سره كتاب دى چې په هغه كې تاسو (دا) لولئ؟

آیت: 38

اِنَّ لَكُمْ فِیْهِ لَمَا تَخَیَّرُوْنَ ۟ۚ

68-38 چې بېشكه تاسو لپاره په دغه (كتاب) كې هغه څه دي چې تاسو يې خوښوئ

آیت: 39

اَمْ لَكُمْ اَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۙ— اِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُوْنَ ۟ۚ

68-39 ایا تاسو لپاره زمونږ په ذمه څه قسمونه (وعدې) شته چې د قیامت د ورځې پورې رسېدونكي دي چې یقینًا تاسو لپاره به خامخا هغه څه وي چې تاسو يې فیصله كوئ

آیت: 40

سَلْهُمْ اَیُّهُمْ بِذٰلِكَ زَعِیْمٌ ۟ۚۛ

68-40 ته له دوى نه پوښتنه وكړه چې په دوى كې كوم یو د دغه كار ضامن دى؟

آیت: 41

اَمْ لَهُمْ شُرَكَآءُ ۛۚ— فَلْیَاْتُوْا بِشُرَكَآىِٕهِمْ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟

68-41 ایا د دوى لپاره شریكان شته دى، نو دوى دې خپل (دغه) شریكان راولي، كه چېرې دوى رښتیني وي

آیت: 42

یَوْمَ یُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَّیُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ۙ

68-42 او (یاده كړه) هغه ورځ چې پنډۍ به بربنډه كړى شي او دوى به سجدې كولو ته راوبلل شي، نو دوى به توان ونه لري

آیت: 43

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— وَقَدْ كَانُوْا یُدْعَوْنَ اِلَی السُّجُوْدِ وَهُمْ سٰلِمُوْنَ ۟

68-43 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به ذلیله (او ټیټې) وي، دوى به ذلت راګېر كړي وي او یقینًا دوى به سجدې كولو ته رابللى شول، په داسې حال كې چې روغ رمټ به وو

آیت: 44

فَذَرْنِیْ وَمَنْ یُّكَذِّبُ بِهٰذَا الْحَدِیْثِ ؕ— سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

68-44 نو ته ما او هغه څوك پرېږده چې د دغه حدیث (قرآن) تكذیب كوي، ژر به مونږ دوى په استدراج كې واچوو (ورو به يې ورو راونيسو) له هغه ځایه چې دوى به نه پوهېږي

آیت: 45

وَاُمْلِیْ لَهُمْ ؕ— اِنَّ كَیْدِیْ مَتِیْنٌ ۟

68-45 او زه دوى ته مهلت وركوم، بېشكه زما حیله (چل) مضبوط (او محكم) دى

آیت: 46

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ۚ

68-46 ایا ته له دوى نه مزدوري غواړې، نو دوى له (دغه) تاوانه، درانه كړى شوي دي

آیت: 47

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟

68-47 ایا له دوى سره علم غیب دى، نو چې دوى يې لیكي

آیت: 48

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوْتِ ۘ— اِذْ نَادٰی وَهُوَ مَكْظُوْمٌ ۟ؕ

68-48 نو ته د خپل رب حكم ته صبر كوه او د كب (مهي) والا (يونس) په شان مه كېږه، كله چې ده اواز وكړ، په داسې حال كې چې له غم نه ډك و

آیت: 49

لَوْلَاۤ اَنْ تَدٰرَكَهٗ نِعْمَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ لَنُبِذَ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ مَذْمُوْمٌ ۟

68-49 كه چېرې داسې نه وى چې ده ته د خپل رب مهرباني ورسېدله (نو) دى به خامخا په سپېره میدان كې غورځول شوى و، په داسې حال كې چې دى به مذموم (ملامت كړى شوى) و

آیت: 50

فَاجْتَبٰىهُ رَبُّهٗ فَجَعَلَهٗ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

68-50 نو دى خپل رب غوره كړ، پس دى يې له صالحانو څخه وګرځاوه

آیت: 51

وَاِنْ یَّكَادُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَیُزْلِقُوْنَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُوْلُوْنَ اِنَّهٗ لَمَجْنُوْنٌ ۟ۘ

68-51 او بېشكه شان دا دى چې كافران شوي خلق نژدې وو چې تا په خپلو سترګو سره خامخا وښیوي، كله چې دوى ذكر (قرآن) واورېده او دوى وايي چې بېشكه دى خامخا لېونى دى

آیت: 52

وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟۠

68-52 حال دا چې دغه (قرآن) نه دى مګر د عالمونو لپاره نصیحت