ترجمة معاني سورة الفلق - الترجمة الطاجيكية - خوجه ميروف خوجه مير - موسوعة القرآن الكريم

سورة الفلق - Сураи Фалақ (Субҳгоҳ)

آية: 1

قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ

1. Бигӯ эй Расул: «Ба Парвардигори субҳгоҳ паноҳ мебарам,

آية: 2

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ

2. аз шарри он чӣ^[3125] биёфаридааст

[3125]Ҷамиъи махлуқот

آية: 3

وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

3. ва аз шарри шаб, чун дарояд ва торик шавад

آية: 4

وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ

4. ва аз шарри ҷодугарзанҳое, ки дар гиреҳҳо афсун медаманд

آية: 5

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

5. ва аз шарри ҳасуд, ки мардумонро бадбинандааст ва бар неъматҳое, ки ба бандааш додааст чун ҳасад мекунад, то ки аз байн раванд ва ба азият гирифтор шаванд».