Mənaların tərcüməsi Ayə 122 Surə ət-Tovbə - الترجمة الفلبينية المجندناوية - Qurani Kərim ensiklopediyası

Ayə: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Andu dala manem kanu mga bmaginugut i bagibpaden silan belakaw, ugayd uman isa tumpuk bun a zukliya, su natabun i mangagi a ipamandu manem kanu ginumanat amayka makawli silan, ka andu silan makatuntay (makaingat).