අර්ථ කථනය වාක්‍යය 122 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තව්බා - الترجمة الفلبينية المجندناوية - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Andu dala manem kanu mga bmaginugut i bagibpaden silan belakaw, ugayd uman isa tumpuk bun a zukliya, su natabun i mangagi a ipamandu manem kanu ginumanat amayka makawli silan, ka andu silan makatuntay (makaingat).