แปลความหมาย​ อายะฮ์ 122 สูเราะฮ์ At-Tawbah - الترجمة الفلبينية المجندناوية - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Andu dala manem kanu mga bmaginugut i bagibpaden silan belakaw, ugayd uman isa tumpuk bun a zukliya, su natabun i mangagi a ipamandu manem kanu ginumanat amayka makawli silan, ka andu silan makatuntay (makaingat).