Terjemahan makna Surah Surah Al-A'lā - Terjemahan Berbahasa Tajikistan - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Сураи Аъло (Бартар)

Ayah: 1

سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى

Номи Парвардигори баландмартабаатро ба покӣ ёд кун

Ayah: 2

ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ

[Ҳамон] ки [инсонро] офарид ва ҳамоҳанг ва мутаодил сохт

Ayah: 3

وَٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ

Ва [ҳамон] касе, ки андозагирӣ кард ва [ба шоистагӣ офарид] ва сипас ҳидоят намуд

Ayah: 4

وَٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ

Ва [он] касе, ки чарогоҳро [барои тағзияи ҷондорон] рӯёнид

Ayah: 5

فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ

Сипас онро хушку сиёҳ гардонид

Ayah: 6

سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ

Мо ба зудӣ [Қуръонро] бар ту мехонем; пас, ту ҳаргиз [онро] фаромӯш нахоҳӣ кард

Ayah: 7

إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا يَخۡفَىٰ

Магар он чиро, ки Аллоҳ таоло бихоҳад; ҳамоно Ӯ ошкору ниҳонро медонад

Ayah: 8

وَنُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ

Ва барои ту осонтарин [роҳ]-ро фароҳам мегардонем

Ayah: 9

فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ

Пас, агар панди муфид бошад, [мардумро бо оёти Қуръон] панд деҳ

Ayah: 10

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ

Ба зудӣ, касе, ки [аз Аллоҳ таоло] метарсад, панд мепазирад

Ayah: 11

وَيَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى

Ва бадбахттарин [-и мардум] аз он дурӣ мегузинад

Ayah: 12

ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

[Ҳамон] Касе, ки дар оташи бузург [-и ҷаҳаннам] дархоҳад омад

Ayah: 13

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ

Ва дар он [оташ] на мемирад ва на зинда мемонад

Ayah: 14

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ

Яқинан, касе, ки худро [аз куфру гуноҳ] пок кунад, растагор хоҳад шуд

Ayah: 15

وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ

Ва [низ касе, ки] номи Парвардигорашро ёд кунад ва намоз бигузорад

Ayah: 16

بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

Вале шумо [мардум] зиндагии дунёро [бар охират] тарҷеҳ медиҳед

Ayah: 17

وَٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ

Дар ҳоле ки охират беҳтар ва пояндатар аст

Ayah: 18

إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

Ба ростӣ, ин [пандҳо] дар китобҳои осмонии пешин [низ] буд

Ayah: 19

صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ

Китобҳои Иброҳим ва Мӯсо