Traduzione dei significati Sura At-Takwîr - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano, edita da Tafseer Center for Quranic Studies - L'Enciclopedia del Nobile Corano

سوره تكوير

Alcuni scopi di questa Sura comprendono:

كمال القرآن في تذكير الأنفس باختلال الكون عند البعث.

کمال قرآن براى یادآوری مردمان در مورد آشفتگى نظام هستى در روز رستاخيز.

---

Versetto: 1

اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ۟

آن‌گاه که جرم خورشید جمع شود، و نورش از بین برود.

Versetto: 2

وَاِذَا النُّجُوْمُ انْكَدَرَتْ ۟

و آن‌گاه که ستارگان سقوط کنند و نورشان از بین برود.

Versetto: 3

وَاِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ۟

و آن‌گاه که کوه‌ها از جای خویش به حرکت درآیند.

Versetto: 4

وَاِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ۟

و آنگاه که ماده شتران آبستنی که صاحبانشان در داشتنش رقابت می کنند (از ترس و هراس آن روز) با بی توجهی رها شوند.

Versetto: 5

وَاِذَا الْوُحُوْشُ حُشِرَتْ ۟

و آن‌گاه که وحوش در یک میدان همراه انسان‌ها گردآورده شوند.

Versetto: 6

وَاِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ۟

و آن‌گاه که دریاها برافروخته و به آتش تبدیل شوند.

Versetto: 7

وَاِذَا النُّفُوْسُ زُوِّجَتْ ۟

و آن‌گاه که جان‌ها با یکدیگر در هم پیوندند؛ یعنی بدکار با بدکار، و پرهیزگار با پرهیزگار پیوند داده شود.

Versetto: 8

وَاِذَا الْمَوْءٗدَةُ سُىِٕلَتْ ۟

و آن‌گاه که الله از دخترک زنده به گور شده بپرسد.

Versetto: 9

بِاَیِّ ذَنْۢبٍ قُتِلَتْ ۟ۚ

کسی‌که تو را کشت به چه جرمی این کار را کرد؟!

Versetto: 10

وَاِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ۟

و آن‌گاه که نامه‌های اعمال بندگان گشوده شود؛ تا هر یک نامۀ اعمالش را بخواند.

Versetto: 11

وَاِذَا السَّمَآءُ كُشِطَتْ ۟

و آن‌گاه که آسمان کنده شود چنان‌که پوست گوسفند کنده می‌شود.

Versetto: 12

وَاِذَا الْجَحِیْمُ سُعِّرَتْ ۟

و آن‌گاه که آتش برافروخته شود.

Versetto: 13

وَاِذَا الْجَنَّةُ اُزْلِفَتْ ۟

و آن‌گاه که بهشت به پرهیزگاران نزدیک شود.

Versetto: 14

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّاۤ اَحْضَرَتْ ۟ؕ

آن‌گاه که این موارد رخ دهد هرکس از اعمالی‌که برای آن روز از پیش فرستاده است آگاه می‌شود.

Versetto: 15

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ۟ۙ

الله به ستارگان پنهان قبل از پدیدار گشتن در شب سوگند یاد فرمود.

Versetto: 16

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ۟ۙ

ستارگانی که در مدارهای‌شان در حرکت هستند و هنگام برآمدن صبح پنهان می‌گردند همانند آهوها که وارد لانه‌های‌شان می‌شوند.

Versetto: 17

وَالَّیْلِ اِذَا عَسْعَسَ ۟ۙ

و به شروع شب آن‌گاه که روی آورد، و به پایان شب آن‌گاه که پشت کند سوگند یاد کرد.

Versetto: 18

وَالصُّبْحِ اِذَا تَنَفَّسَ ۟ۙ

و به صبح آن‌گاه که نورش برآید سوگند یاد کرد.

Versetto: 19

اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

که قرآن نازل‌شده بر محمد صلی الله علیه وسلم به‌طور قطع کلام الله است که فرشته‌ای امانتدار به او رساند، یعنی جبرئیل علیه السلام، که الله او را بر آن امین قرار داد.

Versetto: 20

ذِیْ قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَكِیْنٍ ۟ۙ

فرشته‌ای نیرومند که نزد پروردگار عرش سبحانه دارای منزلت بزرگی است.

Versetto: 21

مُّطَاعٍ ثَمَّ اَمِیْنٍ ۟ؕ

ساکنان آسمان از او اطاعت می‌کنند، و بر وحیی که به او ابلاغ می‌شود امین است.

Versetto: 22

وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

و محمد صلی الله علیه وسلم همنشین شما که عقل و امانتداری و راستگویی او را می‌شناسید دیوانه نیست چنان‌که از روی بهتان ادعا می‌کنید.

Versetto: 23

وَلَقَدْ رَاٰهُ بِالْاُفُقِ الْمُبِیْنِ ۟ۚ

و به تحقیق که همنشین شما، جبرئیل علیه السلام را به صورتی‌که بر آن آفریده شده در افق روشن آسمان دیده است.

Versetto: 24

وَمَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِیْنٍ ۟ۚ

و همنشین‌تان بر شما بخیل نیست که در آنچه به تبلیغ آن به شما فرمان یافته است که آن را به شما ابلاغ کند بخل ورزد، و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد.

Versetto: 25

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطٰنٍ رَّجِیْمٍ ۟ۙ

و این قرآن سخن شیطانی رانده‌شده از رحمت الله نیست.

Versetto: 26

فَاَیْنَ تَذْهَبُوْنَ ۟ؕ

بعد از این دلایل، با انکار اینکه قرآن از جانب الله است چه راهی را می‌پیمایید؟!

Versetto: 27

اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

قرآن جز یادآور و اندرزی برای جن‌ها و انسان‌ها نیست.

Versetto: 28

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّسْتَقِیْمَ ۟ؕ

برای هر یک از شما که بخواهد راه حق را به‌درستی در پیش گیرد.

Versetto: 29

وَمَا تَشَآءُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠

و شما نه راستی را خواهید خواست و نه غیر آن را مگر زمانی‌که الله، پروردگار تمام مخلوقات آن را بخواهد.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• حَشْر المرء مع من يماثله في الخير أو الشرّ.

برانگیخته ‌شدن انسان همراه کسانی‌که در خیر یا شر همانند او هستند.

• إذا كانت الموءُودة تُسأل فما بالك بالوائد؟ وهذا دليل على عظم الموقف.

وقتی‌که از دخترک زنده به گور شده سوال می‌شود به نظرت کسی‌که مرتکب این گناه بزرگ و جانسوز می‌شود چه حالتی خواهد داشت؟ این امر بیانگر جایگاه بسیار بزرگ و هولناک است.

• مشيئة العبد تابعة لمشيئة الله.

ارادۀ بنده تابع ارادۀ الله است.