対訳 章 太陽章 - الترجمة الأسامية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

ছুৰা আশ্ব-শ্বামচ

本章の趣旨:

التأكيد بأطول قسم في القرآن، على تعظيم تزكية النفس بالطاعات، وخسارة دسّها بالمعاصي.

কোৰআনত বৰ্ণিত আটাইতকৈ দীঘল শপত, যিটো খোৱাৰ পিছত আল্লাহে আনুগত্য তথা নেক কৰ্মৰ জৰিয়তে অন্তৰক পৱিত্ৰ ৰখাৰ প্ৰতি তাগিদ কৰিছে, আৰু গুনাহৰ জৰিয়তে ইয়াক কলুষিত কৰিলে ক্ষতিগ্ৰস্ত হ'ব বুলি উল্লেখ কৰিছে।

---

節: 1

وَالشَّمْسِ وَضُحٰىهَا ۟

আল্লাহ তাআলাই সূৰ্যৰ আৰু পূৰ্ব দিশত উদয় হোৱা সময়ৰ শপত কৰিছে।

節: 2

وَالْقَمَرِ اِذَا تَلٰىهَا ۟

আৰু চন্দ্ৰৰ শপত কৰিছে যেতিয়া ই সূৰ্যৰ পিছত আবিৰ্ভাৱ হয়।

節: 3

وَالنَّهَارِ اِذَا جَلّٰىهَا ۟

আৰু দিনৰ শপত কৰিছে যেতিয়া ই তাৰ পোহৰেৰে পৃথিৱীৰ সকলো বস্তু আলোকিত কৰে।

節: 4

وَالَّیْلِ اِذَا یَغْشٰىهَا ۟

আৰু ৰাতিৰ শপত কৰিছে যেতিয়া ই পৃথিৱীত সম্প্ৰসাৰিত হয়, ফলত পৃথিৱী অন্ধকাৰাচ্ছন্ন হৈ পৰে।

節: 5

وَالسَّمَآءِ وَمَا بَنٰىهَا ۟

আৰু আকাশ তথা ইয়াৰ মজবুত নিৰ্মাণৰ শপত কৰিছে।

節: 6

وَالْاَرْضِ وَمَا طَحٰىهَا ۟

আৰু পৃথিৱী তথা ইয়াৰ প্ৰসাৰতাৰ শপত কৰিছে যাতে ইয়াৰ ওপৰত মানুহে থাকিব পাৰে।

節: 7

وَنَفْسٍ وَّمَا سَوّٰىهَا ۟

আৰু প্ৰত্যেক জীৱৰেই শপত কৰিছে তথা আল্লাহৰ মখলুকৰ সঠিক সৃজনৰ শপত কৰিছে।

節: 8

فَاَلْهَمَهَا فُجُوْرَهَا وَتَقْوٰىهَا ۟

আৰু তাক বিনা শিক্ষাই বুজাই দিছে যে, কোনটো বেয়া, যাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগিব আৰু কোনটো ভাল যিটো কৰিব লাগিব।

節: 9

قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَكّٰىهَا ۟

সেই ব্যক্তি সফল হৈছে যিয়ে তাৰ আত্মাক সদাচাৰেৰে অলংকৃত কৰিছে আৰু দূৰাচাৰৰ পৰা বিৰত থাকি পৱিত্ৰ ৰাখিছে।

節: 10

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسّٰىهَا ۟ؕ

আৰু সেই ব্যক্তি ক্ষতিগ্ৰস্থ হৈছে যিয়ে নিজকে অবাধ্যতা আৰু পাপ কৰ্মৰ জৰিয়তে নিজকে কুলষিত কৰিছে।

節: 11

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ بِطَغْوٰىهَاۤ ۟

ছামুদ সম্প্ৰদায়ে অবাধ্যতা আৰু পাপ কৰ্মৰ ক্ষেত্ৰত সীমালংঘন কৰাৰ কাৰণে সিহঁতৰ নবী ছলেহ আলাইহিছ ছালামক অস্বীকাৰ কৰিছিল।

節: 12

اِذِ انْۢبَعَثَ اَشْقٰىهَا ۟

যেতিয়া সিহঁতৰ সৱাতোকৈ হতভাগ্য ব্যক্তিয়ে তাৰ সম্প্ৰদায়ে কোৱাত তত্পৰ হৈ উঠিল।

節: 13

فَقَالَ لَهُمْ رَسُوْلُ اللّٰهِ نَاقَةَ اللّٰهِ وَسُقْیٰهَا ۟ؕ

তেতিয়া আল্লাহৰ ৰাছুল ছলেহ আলাইহিছ ছালামে সিহঁতক কলেঃ আল্লাহৰ উটজনীক স্বাধীন থাকিবলৈ দিয়া আৰু তাৰ পালৰ দিনা পানী পান কৰিবলৈ দিয়া। তাইক কোনো কষ্ট নিদিবা।

節: 14

فَكَذَّبُوْهُ فَعَقَرُوْهَا— فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْۢبِهِمْ فَسَوّٰىهَا ۟

সিহঁতে উটজনীৰ ক্ষেত্ৰত সিহঁতৰ ৰাছুলক অস্বীকাৰ কৰিছিল আৰু সিহঁতৰ এজন হতভাগ্য ব্যক্তিয়ে সিহঁতৰ সহমতত উটজনীক হত্যা কৰিছিল। যিহেতু এই পাপত সকলোৱে লিপ্ত আছিল। গতিকে আল্লাহ তাআলাই সিহঁত সকলোৰে প্ৰতি শাস্তি প্ৰেৰণ কৰিছিল আৰু সিহঁতক সিহঁতৰ পাপৰ নিমিত্তে এক তীব্ৰ শব্দৰ জৰিয়তে ধ্বংস কৰি দিছিল আৰু শাস্তিৰ ক্ষেত্ৰত সকলোকে সমপৰ্যায়ত ৰাখিছিল।

節: 15

وَلَا یَخَافُ عُقْبٰهَا ۟۠

আল্লাহে সিহঁতক শাস্তি প্ৰেৰণ কৰি ধ্বংস কৰি দিছিল, ইয়াৰ পৰিণাম ভয় নকৰাকৈ।

本諸節の功徳:

• أهمية تزكية النفس وتطهيرها.

আত্মা পৱিত্ৰ কৰাৰ মহত্ব।

• المتعاونون على المعصية شركاء في الإثم.

পাপ কৰ্মৰ প্ৰতি সহায়- সহযোগ কৰা ব্যক্তিও পাপ কৰ্মৰ সমানেই অংশীদাৰ।

• الذنوب سبب للعقوبات الدنيوية.

পাৰ্থিৱ শাস্তিৰ এটা কাৰণ হৈছে পাপ।

• كلٌّ ميسر لما خلق له فمنهم مطيع ومنهم عاصٍ.

প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ কাৰণে সেই কাম সহজ কৰি দিয়া হয়, যাৰ কাৰণে তাক সৃষ্টি কৰা হৈছে।